jecto, seu mulliplicetur V per G, et productus sub primis ponatur.
Sic denique multiplicelur quartus T per D, et sub aliis scribatur. Et sic in infinitum.
Dico prout summa horum numerorum, M, +N in B, +V in C, +T in D, est ipsius A multiplex aut non, et quoque ipsum numerum TVNM esse ejusdem multiplicem, vel non.
Etenim si propositus dividendus unicum haberet characterem M, sanè prout ipse esset multiplex ipsius A, numerus quoque M esset ejusdem A multiplex, cum sit ipse numerus totus.
Si verò constet duobus characteribus NM :
Dico quoque, prout M,+N in B est multiplex A, et ipsum numerum NM ejusdem multiplicem esse.
Etenim character N in columnâ denarii æquatur 10 N,
Verum ex constructione, est 10—B multiplex A.
Quare ducendo 10—B in N est 10N—B in N multiplex A,
Si ergo contingit et esse M+B in N multiplicem A,
Ergo ambo ultimi multiplices juncti 10N—M erunt mult. A.
Id est N in columnà denarii et M in columnâ unitatis, seu numerius NM est multiplex A. Q. E. D.
Si numerus dividendus constet tribus characteribus, VNM :
Dico quoque ipsum esse aut non esse multiplicem A, prout M, +N in B, +V in C, erit ipsius A multiplex, vel non.
