1,464. VI. IÔ28. 9
formofiffimae puellae color ingenuus à minio & ce- rufsâ prurientium vetularum.
Et haec quidem de elocutione diéta fint, quae fola ferè in hoc fcribendi génère effet fpeétanda, nifi hae 5 litterse aliquid altius faperent, quàm quae vulgo mit- tuntur ad familiares. Quia verô faepiùs non minora traélant argumenta, quàm ipfse conciones quae ab an- tiquis oratoribus publiée habebantur*, quaedam di- cenda funt de eximiâ illâ perfuadendi fcientiâ, quae
10 requiri folet ad eloquentise complementum. Haec verô apud alios habuit etiam fuas virtutes & fua vitia. Nam primis & incultis temporibus, antequam vlla fuiffent adhuc in mundo diffidia, & cùm lingua can- didat mentis affe&us non inuita fequebatur, erat
i5 quidem in maioribus ingenijs diuina quaedam elo- quentiae vis, quse ex zelo veritatis & fenfûs abundantiâ profluens, rudes homines ex fyluis eduxit, leges im- pofuit, vrbes condidit, eademque habuit perfuadendi poteftatem ûmul & regnandi*. Sed paulô poft illam
20 apud Graecos & Romanos fori contentio & concio- num frequentia corrupit, dum nimis exercuit. Tranf- mifit enim ad vulgares homines , qui , cùm aperto Marte, & folius veritatis copijs, auditorum animos vincere defperarent, confugiebant ad fophifmata, &
25 inanes verborum infidias, quibus etfi non rarô incau- tos fallerent, non meliori tamen iure cum prioribus de oratoriâ laude contendebant, quàm proditores de verâ fortitudine cum animofis militibus. Et quamvis fucatas fuas rationes aliquando etiam ad veritatis
3o patrocinium adhiberent, cùm tamen praecipuam artis gloriam ponerent in deterioribus caufis fuftinendis,
Correspondance. I. 2
�� �
