Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, I.djvu/187

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page n’a pas pu être entièrement corrigé, à cause d’un problème décrit en page de discussion.

B C D E ſit triplo maius triangulo A B E, vt patet, inde ſequitur pondus triplo celerius deſcenſurum a B ad C quam ab A ad B : id eſt ſi tribus momentis deſcendit ab A ad B, vnico momento deſcendet a B ad C ; id eſt 5 quattuor momentis duplo plus itineris conficiet quam tribus, & per conſequens 12 momentis duplo plus quam 9, & 16 momentis quadruplo plus quam 9, & ſic conſequenter.

Quod autem de deſcenſu ponderis per lineam 10 rectam demonſtratum eſt, idem ſequitur de motu ponderis ad funem appenſi[1], quippe in cuius motu quantum ſpectat ad vim per quam mouetur, non oportet conſyderare arcum G H quem percurrit, ſed finum K H ratione cuius 15 deſcendit ; ac proinde idem eſt ac ſi recta deſcenderet a K ad H, quantum ſcilicet attinet ad motum propter grauitatem. Si vero conſyderes aeris impedimentum, multo magis 20 & aliter impedit in motu obliquo a G ad H quam in recto a K ad H. Or pour cet empeſchemant de l’aer duquel vous me demandés la iuſteſſe, ie tiens qu’il eſt impoſſible d’y reſpondre et ſub ſcientiam non cadit ; car s’il eſt chault, s’il est 25 froid, s’il eſt ſec, s’il eſt humide, s’il eſt clair, s’il eſt nebuleus, & milles autres circonſtances peuuent changer l’empeſchemant de l’aer ; et outre cela, ſi le poids eſt de plonb, de fer ou de bois, s’il eſt rond, s’il eſt quarré ou d’autre figure & milles autres choſes 30 peuuent changer cete proportion, ce qui ce peut dire

  1. Voir plus haut, lettre X, p. 27, l. 22.