Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/321

La bibliothèque libre.
Aller à la navigation Aller à la recherche
Cette page n’a pas encore été corrigée

III, 1 33-1 34. CCXXX. — 7 Février 1641. 309

tam durœ ejfent, vt nulle modo cédèrent^ nullam fore reflexionem ; quod eji incredibile ".

Refp(ondeo) : primùm me non adfcribere reflexio- nem mollitiei terrae, ficut neque vitri vel chalybis; fed 5 fcire me, docente experientiâ^ < eo > fortiorem efTe reflexionem, quo durius eft corpus in quod impingitur & quodimpingit, modo non fit durities ea adu infinita (quod eu. impoflibile). Nam fi non fit ea durities adu infinita, cedet vi alicui, & proinde etiam, vt ante

10 oftenfum eft, leuiflimae. Dura autem, quo magis funt dura, tanto magis fe reftituunt, ideoque tanto fortio- rem faciunt reflexionem. Quod fi fupponeret quis du- ritiem illam aclu infinitam & impoflibilem, tam in im- pingente quàm in eo in quod impingitur *", nemo

i5 vnquam experientiâ cognofcet, vtrum reflexio fieret necne. Sit enim durum adu in infinitum, tam quod defcenditper AB, quàm quod|fub- - fternitur in C D ; quae ratio reddi poteft quare non vel quiefcat in B

ao id quod ibi impingit^ vel, fi frangi poteft, quare non pars altéra mo- ueatur per B C, altéra per B D ? Vel, fi defcenderit obliqué per EB, quid impedit (fi franga- tur) quominus pars moueatur, fortafife pars maior, per

25 BC, altéra pars minor per BD? Nam quod aliter fieri videmus, id prouenire poteft ex eo quod non dentur corpora infinitse duritiei.

Odauo, quod dicis, dijlinélionem qu'am attuli inter refraéîionem eorum quœ média permeant (vt quando pila

a. Page 289 ci-avant, 1. aS, à page 290, 1. 2.

b. Hypothèse de Descartes; voir plus haut, p. 290, 1. 3.

��� �