Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/417

La bibliothèque libre.
Aller à la navigation Aller à la recherche
Cette page n’a pas encore été corrigée

H, iis-rig. CCXLVI. — Juillet 1641. 405

ducat quœcunque continet eminenter? cum etiam ea fit ratio, cur mundum a Deo creari pojfe credamus.

'Septimo rtegas,pag. 524^,punéîo g, quidquam in efle fuo conferuari pofle abfque continue Dej influxu,

5 quemadmodum neque lux abfque Sole feruatur. Dico, primo, lucem Solis abfque Sole in claufo cubiculo fer^ uari a lapide Bononienfi, vtifœpius expertusfum; igitur & quœlibet res abfque Dei influxu conferuari potefi. Deinde licet Deus ceffaret a concurfufuo, nunquid mens

10 nofira, vel Sol, verbi gratiâ, euanefceret,an potius adhuc

fubfifieret? Quis igitur illorum fubfiantiam defirueret?

Certe, cum nihil ex nihilo fiât, neque etiam aliquid ex

feipfo in nihilum abire potefi, quod entia quœlibet fum-

mopere oderunt & fugiunt. Quod fi dixeris creaturam

i5 nihil aliud effe quàm Dei influxum, igitur creatura non efi fubfiantia, fed accideîis, veluti motus localis, quod nemo dixerit. Quod fi fubfiantia fuerit, ergo fubfifiere potefi; in quo Deus maxime mirabilis, quod rem facere potuerit adeo firmam, vt eius concurfu non indigeat;

20 quam potentiam & bonitatem a Deo tollis, cum ais con- trarium.

Obijcis, alioqui Deum tendere in non ens, fialio modo creaturam defiruat, quàm folâ fui concurfus cejfatione : vbi recidis in tuam, quam parabas, foueam; nunquid enim

25 tendit in non ens, cum a fuo concurfu ceffat? Tune enim illum defiruit. Sed & fufficit quodlibet a Deo poffe def" trui, vt fit ab eo dependens, quo tandem | cumque modo illud defiruere poffit. Quanquam de defiruéîione non fit laborandum, cum nunquam id defiruat quod femel fecit^

3o quemadmodum neque defiruit naturam trianguli, &fimi~

a. Page 524 (édit. 1641], ou page 432 (éditi 1642).

�� �