Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/440

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

428 Correspondance. h, 132-133.

quod nihil efle poffit in effeclu, quod non prseextiterit in caufà. Nullique putant atomos effe a fe ipfis, qui pro fubtiliffimis Philofophis illà in re fint habendi, quia lumine naturali manifeflum eft, non nifi vnicum ens fummum ab omni alio independens effe poffe. 5 Cum verô dicitur turbinem in fe ipfum non agere, dum fe circumuoluit, fed tantùm pati a verbere, licet abfente, vellem fcire quo p^clo vnum corpus ab alio abfente pati poffit, & quomodo adio & paffio ab inui- cem diflinguantur. Ego enim fateor me non adeo effe 10 fubtilem, vt capere poffim quo paclo aliquid patiatur ab eo quod non adeft, (atque etiam quod fupponi poteft non amplius exiftere, fi nempe ftatim pofi: ver- beratum turbinem flagellum effe definat), nec video cur non eodem iure dici poffit, nullas iam adiones i5 effe in mundo, fed omnia quse fiunt effe paffiones ac- tionum, quae in prima mundi origine fuerunt. Semper autem exiftimaui vnam & eandem rem effe, quse, cum refertur ad terminum a quo, vocatur adio, cum verô ad terminum ad quem fiue //; quo recipitur, vocatur 20 paffio : adeo vt plane repugnet, vel per minimum tem- porismomentum, paffionem effe fine adione. Denique, quamuis concedam ideas rerum corporalium, atque etiam, non quidem totum hune mundum vifibilem, vt obijcitur, fed ideam tôt rerum quot funt in hoc mundb 25 vifibili, ab humanâ mente produci poffe, non ideo rede infertur nos fcire non poffe an quid corporeum fit in rerum naturâ, nec ad j vllas anguftias deducunt meae opiniones, fed tantùm illationes perperam ex ijs dedudae; non enim rerum materialium exiftentiam ex 3o eo probaui, quod earum idese fint in nobis, fed ex eo,

�� �