Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/77

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

etiam in euidentiffimis ; ac proindè, ne tune quidem, cùm illas ex iflis principijs deduximus, /ci en tïam, fed tantùm perfuafionem, de illis nos habuiffe. Qiiee duo ita diftinguo, \t perfiia/io ûi, cùm fupereft aliqua ratio 5 qu?e nos poffit ad dubitandum impellere ; fcientia verô lit perfuafio à ratione tam forti, vt nullà vnquam for- tiore concuti poffit; qualem nullam habent qui Deum ignorant. Qui autem femel clarè intellexit rationes quae perfuadent Deum exiftere, illumque non efTe fal-

10 lacem, etiamii non amplius ad illas attendat, modo tantum recordetur huius conclufionis : Deus non efî fallax, remanebit in eo non tantùm perfuafio, fed vera fcientia tum huius, tum etiam aliarum omnium con- clufionum quarum fe rationes clarè aliquando percepisse recordabitur^.

Dicis etiam in tuis vltimis (quas heri receptse, me. vt fimul ad praecedentes refponderem, monuerunt) : omnem prcecipitantiam intempejïiui iudicij pendere ab ipfo corporù temperamento, tum acquijîto, tum innato’^;

20 quod nuUo modo polTum admittere, quia fie tolleretur libertas, & amplitudo noftrse voluntatis, quae poteft iftam praecipitantiam emendare ; vel, fi non faciat, error indè ortus priuatio quidem eft refpedu noftrî, fed refpedu Dei mera negatio.

25 Venio nune ad Thefes quas mififti ; & quia fcio te velle vt libéré fcribam meam mentem , tibi hic

a. Ib., p. 1 36-1 37 et 1 54-1 56.

b. Dans une lettre qui ne faisait pas partie de la collection vue par Baillet.

c. Cf. ib., Meditatio qtiarta, p. 49-62.

d. « Ces Thèses dévoient estre soutenues le 10 de juin 1640 par les Ecoliers de Regius. » (Note de l’exemplaire de l’Institut.) Voir, en effet, ci-avant, p. 60-61, B.