Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, IV.djvu/18

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

4 Correspondance. i, 355-356.

quo nihil magni eft, fymbolam petas ; &. vereor ne non ûm fatis multi aeris ad eam conferendam. Quic- quid enim habui de quaeftione quam proponis, ante aliquot annos in diflertatione de Methodo Gallice editâ a iam dedi,atque ibi omnem motum fanguinis ex 5 folo cordis calore ac vaforum conformatione deduxi. Quippe, quamuis circa fanguinis circulationem cum Heruaeo plane confentiam, ipfumque vt prœftantiflimi illius inuenti, quo nullum maius & vtilius in medicinà elle puto, primum auétorem fufpiciam, tamen circa 10 motum cordis omnino ab eo diffentio.

Vult enim, si bene memini, cor in diastole, se exten- dendo, sanguinem in se admittere, ac in systole, se comprimendo, illum emittere ; ego autem rem omnem ita explico. Cùm cor sanguine vacuum est, necessario i5 nouus sanguis in eius dextrum ventriculum, per ve- nam cauam, & in sinistrum, per arteriam venosam, delabitur; neceslario, inquam : cùm enim sit fluidus, & orisicia irtorum vasorum, quae corrugata auriculas cordis componunt, sint latissima, & valuulae, quibus 20 muniuntur, sint tune apertae, nisi miraculo sistatur, débet in cor incidere. Deinde, postquam aliquid lan- guinis hoc pacto in utrumque cordis ventriculum incidit, ibi plus caloris inueniens quam in venis ex quibus delapsus est, neceslario dilatatur, & multo 25 plus loci quàm prius desiderat ; necessario, inquam, quia talis est eius natura ut facile est experiri in eo quod, dum frigemus, omnes venœ nostri corporis contrahantur & vix appareant; cùm autem postea in- calescimus, adeo turgeseant ut sanguis in ijs con- 3o

a. Discours Je ta Méthode, p. 47-53.

�� �