11,34-25. DXXIII. — Juillet 1648, 21 j
quo fit vt in acri dolore vel vehementi voluptate corpo- reâ, non nifi de dolore vel voluptate cogitare queat ; atque hinc expUcari pojfe videtur, cur phrenetïci mente captî fint, quod nempe, fpiritibus, qui in cerebro funt, vehe- 5 juentijjime agitatis, ad nihil aliud mens pojjit attendere ; qualis fit hœc conieclura, & fi vera efi, quomodo ad in- fantes & lethargicos pertineat, velim a te, nifi molefium efi, clarius exponi.
2. Verùm, etfi nullœ pinw intelle'cliones in infante, 10 fed tantùm confufœ fenfationes fiint, ' cur lamen earum
pofiea recordari non potefi, ciim illarum vefiigia in cerebro impreffa reinaneant? [quod tamen in Metaph. pag. Soi ncgaffe videbaris). Nempe, inquis, quia re- cordalio pendet a quddani reflexione intelleclûs fine me-
i5 moriœ intellcclualis, cuius in vtcro nullus vfus fuit. Verùm, quod ad rcflcxioncm attinet. intelleclûs fine memoria intclleclualis fuâpte naturà videtur reflexiua. Explicanduni ergo fuperefl, quid fit illa reflexio, in quâ memoriatn intelleclualem confiituis, & quomodo a fim-
20 plici reflexione omni cogitationi intrinfeca différât, & quare in vtero nullus illius vfus ejfe poffit.
3. Maxime mihi arridet , quod ais mentem femper aclu cogitare, & hinc optimc foluitur dubitatio, quatn propofueram de mentis duratione. Adliuc tamen quœdam
25 hic jjie mouent. i. Qiiî fiieri poffit, vt cogitatio confii- tuat fuentis cffcntiam, ciim mens fubfiantia, cogitatio vero cntitas modalis tantiim ejfc vidcatur? 2. Ciim cogita- tiones nofirœ aliœ fubinde atque aliœ fint, alla quoquefu- binde atque alla mentis nofirœ effcntia videretur. 3. Cùm
3o cogitationis, quam nunc habeo, me ipfum autorem effe a. Page 507 iEciii. 1641). Page 41S Edii. 1642).
�� �
