Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/282

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

268 Correspondance. i, 260:67.

leclione contracla, candorem ^S: generofitatem animi tui tàm apertè oftcndit, vt totum me tibi, quamuis antehac non noto, deuinciat. Ideoque perlibenter ijs quae ex me quaeris, refpondebo.

I. Prïmum Q^, cuj' ad co?'pus de/ïnicndum dicam iUud 5 cffe fubftantiam extenfam, potins quam fenfibilem, tangi- bilém, vel impenetrabilem ?'-' At res te monet, fi dicatur fubjîantia Jenfibilis, tune defîniri ab habitudine ad fenfus I noftros ; quà ratione qucsdam eius proprietas duntaxat explicatur, non intégra natura, quae, cùm 10 poiïit exiftere, quamuis nulli homines exiilant, certè a fenfibus noftris non pendet. Nec proinde video cur dicas, elle fummè neceffarium, vt omnis materia fit fenfibilis. Nam contra nulla efl quse non fit plané in- fenfibilis, fi tantùm in partes neruorum noftrorum i5 particulis multô minores & fingulas feorfim fatis cele- riter agitatas fit diuifa.

Meumque illud argumentum , quod fcœuum & ferme fophijlicum appellas, adhibui tantùm ad eorum opinionem refutandam, qui tecum exiftimant omne 20 corpus effe fenfibile, quam, meo iudicio, apertè c^ demonflratiuè réfutât. Poteft enim corpus retinere omnem fuam corporis naturam, quamuis non fit ad fenfum molle, nec durum, nec frigidum, nec cali- dum, nec denique habeat vllam fenfibilem qualitatem. zS

Vt verô inciderem in eum errorem, quem videris mihi velle tribuere, per comparationem cerae, quae, quamuis poffit non effe quadrata, nec rotunda, non potefl tamen non habere aliquam figuram, debuiffem, ex eo quod, iuxta mea principia, omnes fenfibiles 3o

a. Voir ci-avant, p. 238, i. 20. à p. 240, 1. 23.

�� �