i,j67-268. DXXXVII. — ^ Février 1649. 269
qualitates in eo folo conliftant, quod particule cor- poris certis modis moueantur vel quiefcant, debuif- fem , inquam, concludcrc, corpus poffe exiftere, quamuis nulls eius particulœ moueantur nec quief-
5 cant; quod mihi nunquam in mentem venit. Corpus itaque non rcdè definitur fubftantia fenfibilis.
Videamus nunc an forte aptiùs dici poflit fubjlantia impenelrabilis, vel tangibilis , co fcnfu quem expli- cuifti ?
10 Sed rurfus ifta tangibilitas & impcnetrabilitas in corpore, efl tantùm vt in hominc rifibilitas, proprium quarto modo, iuxta vulgarcs logicai leges, non vera & effentialis difterentia, quam in eMcnfionc confiflere contendo; atque idcircè, vt liomo non definitur animal
i5 rifibile, fed rationale, ita corpus non definiri pcr im- penetrabilitatem, fed per extenfionem. Quod confir- matur ex eo quod tangibilitas & impcnetrabilitas habeant relationem ad partes, |& prsefupponant con- ceptum diuifionis vel terminationis; pofliimus autem
20 concipere corpus continuum indeterminatce magni- tudinis, fiue indefinitum, in quo nihil praeter exten- fionem confideretur.
Sed, inquis, Deus etiam & Aiigelu.s-, rcfquc alla ijua.'- libet per Je fubfijîens ejl exlcnfa, idcoquc laliù.s patct
25 dejînitio tua quant definitum. Ego vero non foleo qui- dem de nominibus difputare, atque ideô, fi ex eo quôd Deus fit vbique, dicat aliquis eum effe quodam- modo extenfum, per me licet. Atqui nego vcram ex- tenfionem, qualis ab omnibus vulgo concipitur, vel
3o in Deo, vel in Angelis, vel in mente noltrà, vel de- nique in vllà fubftantia qu?e non fit corpus, rcperiri.
�� �
