Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/356

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

j/\2 Correspondance. i, 291-292.

vera proprietas, & lei intrinfeca, non autem ea quae à fenfu tadûs denominatur,

Nonpoteft etiam intelligi vnam partem rei extenfce aliam fibi ajqualem pcnetrare, quin hoc ipfo intelli- gatur mediam partem cius extenfionis tolli vel anni- 3 hilari : quod autem annihilatur, aliud non pénétrât; ficque, meo iudicio, demonilratur impenetrabilitatem ad elTentiam cxtenfionisinon autem vllius alterius rei, pertinere.

A[fero aliam c[Jc cxlcnjioncm œguè vcrain'. 10

Tandem igitur de re conucnimus; tupcrcll quaeftio de nomine, an hœc pofterior extenfio œquè vera fit di- cenda. Quantum aultem ad me, nullam intclligo nec in Deo nec in Angelis vel mente nollrà extenlionem fubftantitc, fed potentije duntaxat; itafcilicet vt polïit i5 Angélus potentiam fuam exerere nunc in maiorem, nunc in minorem fubftantia: corporece partem; nam, fi nuUum effet corpus, nullum etiam fpatium intelli- gerem, cui Angélus vel Deus effet coextenfus. Quod autem quis extenfionem, quœ folius potentice eft, tri- 20 buat fubftantiee, eius prœiudicij effe puto, quo omnem fubftantiam, & ipfum Deum, fuponit imaginabilem.

Ad secvndas Viicv vacuî fpatij partes abforbeant altéras, &c '\

Instantias.

Hic repeto, il abforbeantur, ergo média pars fpatij tollitur & effe définit; quod autem effe définit, aliud 25 non pénétrât ; ergo impenetrabilitas in omni fpalio efl: admittenda.

a. Paiçe 3oi, 1. 16-17.

b. Page 3o2, 1. 3-4.

�� �