Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/391

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

1,297- DLXIV. — 2j Juillet 1649. }77

maximas, quàd quœrendi de tuis fcriptis quod lubet obij- ciendiquc, plénum mihi lus tam libéré benignéque con- cejferis.

Cœterùm, ne abuti videar hâc fununâ humanitate tua 5 ad prolixiores altercationes (nam haéîenus eo in loco Phi- lof ophiœ verfati fwnus, qui loyo'j.oiyicf.'.q lubricifque fub- tililatibus opportunior extitit, in confinijs vtique Phyjices, Meiaphyjicce & Logicœ), ad ea propero, quœ certum ma- gis firmuinque iudicium capiunt.

10 Obiter tantiim notabo, atque primo ad Refponjionem

ad Injlantia.s primas . Quantiim ad Angeles animafque

feparatas,Jî immédiate fuas inuicem deprehendant ejfen-

lias, id non dici pojje fenfuvi propriè, Ji ipfos fingas

penitiis incorporées. Me verà lubentem cum Platonicis,

i5 antiquis Patribus, magifque fermé omnibus, & animas & genios omnes tam bonos quàm malos, plané corporeos agnofcere, ac proindè feiifum habere proprié diéïum, i.e. mediante corpore quo induuntur exortum. Et profeéld, cùm nihil non jnagnum de tuo ingenio mihi poUicear,

20 perquàm gi'alifjimum effet, fi conieéïuras tuas, quas credo pro eâ quâ polies fagacitate ac acumine fore ingeniofif- fimas, mccum breiiiler communices fuper hâc re. Nam, quùd quidam magnifiée fe effcrunt in non admittendo fubflantias vllas quas vocant feparatas, vt dœiiionas, An-

25 gelos, animafque pojl mortem fuperfliles, & maximoperé

hîc fîbi applaudunt, quafi re^ bené gefiâ, & tanquam eo

ipfo longé fapientiores euafiffent cœteris mortalibus, id

ego non huius œflimo. Nam, quod fœpiiis obferuaui, hi

funt vt plurimiim, aut taurini fanguinis homines, per-

a. Voir ci-avant, p. 341, 1. 5.

b. Clers. : ac.

Correspondance. V. 48

�� �