84 OEuvRES DE Descartes. 87-80
Sed nempe tune tantùm a naturâ impellitur ad illud appetendum in quo gratus Tapor confiflit, non autem ad venenum, quod plane ignorât; nihilque hinc aliiid conclndi poteft, quàm naturam iftam non effe omnilciam : quod non mirum, quia, cùm homo fit 5 res limitata, non alia illi competit quàm limitatcX perfedionis.
At verô non raro etiam in iis erramus ad quîE a na- turâ impellimur : ut cùm ii qui ?egrotant, potum vel cibum appetunt fibi paulo poft nociturum. Dici forfan 10 hîc poterit, illos ob id errare, quôd natura eorum fit 107 corrupta; fed hoc difficultatem non tollit, quia non minus vere homo segrotus creatura Dei eft quàm fa- nus; ncc proinde minus videtur repugnare illum a Deo fallaccm naturam habere. Atque ut horologium i^ ex rôtis & ponderibus confedum non minus accurate leges omnes naturse obfervat, cùm maie fabricatum eft & horas non rede indicat, quàm cùm omni ex parte artificis voto fatisfacit : ita, fi confiderem homi- nis corpus, quatenus machinamentum quoddam eft ex 20 oflibus, nervis, mufculis, venis, fanguine & pellibus ita aptum & compofitum. ut, etiamfi nuUa in eo mens exifteret, eofdem tamen haberet omnes motus qui nunc in eo non ab imperio violuntatis nec proinde a mente proccdunt, facile agnofco illi a;que naturalc 25 fore, fi, excmpli caufà, hydrope laborct, cam faucium ariditatem pati, qux fitis fenfum menti inferre folet, atque etiam ab illà ejus nervos & reliquas partes ita difponi ut potum fumât ex quo morbus augcatur, quàm, cùm nuUum taie in eo vitium eft, a fimili 3o
19 Après fatisfacir, à la ligue (/" édit.), mais non dans hx j'.
��108
�� �
