180
��1 34 OEuvRES DE Descartes. 147-148-
ut probetis aliquem gradum perfeclionis efTe potle in efFeclu- qui non prœceffit in caufà. Certum enim eft, vel nullam effe perfeélionem in animalibus ratione carentibus, quœ non etiam fit in corporibus non animatis; vel, û quse fit, illam ipfis aliunde advenire, 5 nec lolem, & pluviam, & terram effe iplorum caufas adccquatas. Effetque a ratione valde alienum, fi quis, ex eo folo quôd non agnofcat caufam uUam, quse ad generationem mufcse concurrat habeatque tôt gradus perfeclionis quot habet mufca, cum intérim 10 non fit certus nullam effe praeter illas quas agnofcit, occafionem inde furaeret dubitandi de re, quae, ut paulo poil fufius dicam, ipfo naturali lumine mani- fefta eft.
Qùibus addo iftud de mufcis, cùm a rerum materia- 1 5 lium confideratione fit defumptum, non poffe venire in mentem iis qui, Meditationes nicas fequuti, cogita- tionem a rébus fenfibilibus avocabunt, ut oïdine phi- lofophcntur.
Non magis urget, quôd ideam Dei, qusc in nobis 20 eft, ens rationis appelletis '. Neque enim hoc eo fenfu verum eft,quo per ens rationis intelligitur id quod non 181 eft, fcd eo tantùm quo omnis operatio intelledûs ens rationis, hoc eft ens a ratione profedum ; atque etiam totus hic mundus ens rationis divinœ, hoc eft ens per 25 fimplicem aclum mentis divinai creatum, dici poteft. Jamquc fatis variis in locis inculcavi, me agere tantùm de pcilcclionc fivc realitatc idca," objeclivà, qua:, non minus quàm artificium objcclivum quod eft in ideâ machinic alicujus valde ingcniofe excogitata^, caufam 3o
a. Page 1:24, !. I .
�� �
