Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/171

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

I.S5-I56. Secundo Responsfones. 141

générales propofitiones ex particularium cognitione efFormet.

Quod autem Atheus pojjit clare cognofcere trianguli très angulos œquales e[fe duobus reûis^, non nego ; fed 5 tantùm iftam ejus cognitionem non efTe veram fcien- tiam affirmo, quia nulla cognitio, qua? dubia reddi poteft, videtur fcientia appellanda; cùmque ille fup- ponatur effe atheus, non poteft effe certus fe non de- cipi in lis ipfis quae illi evidentiffima videntur, ut fatis

10 oftenfum eft ; & quamvis forte dubium iftud ipli non occurrat, poteft tamen occurrere, fi examinet, vel ab alio proponatur; nec unquam ab eo erit tutus, nifi prius Deum agnofcat.

I Nec refert quôd forte exiftimet fe habere dcmonftra-

i5 tiones ad probandum nullum Deum effe. Cùm enim nullo modo fint vera:, fempcr illi earum vitia oftendi pofiunt; & cùm hoc (iet, ab opinione dejicietur.

QjLiod fane non erit difficile, fi pro demonftrationi- bus fuis id tantùm afferat quod hîc adjeciftis, nempe

20 in/inilum in omni gencre perfeclionis excludere quodlibct aliud ens, &c. ^|Nam primo, fi qu.xratur unde fciat ex- clufionem iftam aliorum omnium entium pertinere ad naturam infiniti, nihil habebit quod cum ratione ref- pondeat, quia nec nomine injîniti folet aliquid intel-

25 ligi, quod exiftentiam rerum finitarum excludat, nec quicquam fcire poteft de naturâ ejus quod putat nihil efl'e, nuUamque idcirco habere naturam, nifi quod in

17 Après dejicietur, non à la ligne [inédit.). — 21 Après &c., à la ligne [i" e'dit.).

a. Voir p. i25, 1. 6.

b. Ib., 1. lo-ii.

��191

�� �