148 Œuvres de Descartes. 163-164.
cuitatem, a quâ moveri poteft noftravoluntas ad aflen- tiendum, duplicem effe : aliam fcilicet a lumine natu- rali, & aliam a gratià divinà. Jam vero, etfi fides vulgo dicatur effe de obfcuris, hoc tamen intelligitur tan- tùm de re, five de materiâ circa quam verfatur, non 5 autem quôd ratio formalis, propter quam rébus fidei alTentimur, fit obfcura ; nam coitrà hcec ratio for- malis confiftit in lumine quodam interne, quo a Deo fupernaturaliterilluftrati confidimus ea, quse credenda proponuntur, ab ipfo eHe revelata, & fieri plane non 10 polTe ut ille mentiatur, quod omni naturœ lumine certius eft, & fsepe etiam, propter lumen gratiae, evi- dentius.
Nec fane Turc ?e aliive infidèles ex eo peccant, cùm non ampledunturreligionemChriftianam. quôd rébus »5 obfcuris, ut obfcurre funt, nolint allentiri, fed vel ex eo quôd divinœ gratia} interius illos moventi repu- 801 gnent, vel quôd, in aliis peccando, fe gratiâ reddant indignos. Atque audader dico infidelem qui, omni gratia fupernaturali deftitutus, & plane ignorans ea 20 quaî nos Chriftiani credimus a Deo effe revelata, ipfa tamen, quamvis fibi obfcura, falfis aliquibus ratioci- niis addudus amplederetur, non ideo fore fidelem, fed potius in eo peccaturum, quôd ratione fuà non re6le uteretur. Ncc puto ullum orthodoxum Thcolo- 25 gura aliter unquam de his fenfilfe. Ncc etiam ii,qui mea let^enl, putarc poterunt me iftud lumen fupernaturale non ngnoviffe, cùm valdc exprcfiis verbis in ipfa quartà Mcdiiatione, in quà caufam falfitatis invelligavi. dixc-
3 Après divinà, à la ligne (i" e'dit. seule). — 2D Après uteretur, même remarque.
�� �
