Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/234

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

204 Œuvres de Descartes 1Ï4-235.

omnis cogitans Jit etiam res extenfa, fed cui tamen prœter communes cum rébus aliis extenjis affecliones, ut ejfe fi- gurabile, mobile, &c., injït peculiaris cogitandi virtus. Undejîaî ut cum hac folâ virtute tanquam res cogitans, per abjiradionem intelleéîûs , apprehendi poj/it, licet 5

284 re vera rei cogitanti corporis affeéïiones conveniant : ficut quantitas cum folâ longitudine concipi potejl, licet omni quantitali reipfa conveniat Jimul cum longitudine latitudo & profunditas.

Difficultatem auget, quàd illa cogitandi vis corporels 10 organis affixa videatur, ciim in infantibus fopita, in amen- tibus extincla judicari poJ/it; quod impii animorum car- nifices potijfimum urgent.

Haclenus de reali mentis nojlrœ a corpore dijlinclione . Ciim rerd V. C. de?nonJîrandam fufceperit animorum im- i5 mortalitatem, mérita quœri pojjit an ex eâ fcparatione evidenter fequatur. In vulgaris enim Philofophiœ prin- cipiis id minime fequitur, ciim vulgo velint brutorum ani- mas ab illorum corporibus ejjc dijîinclas, quœ tamen cum il lis intereant. 20

Hue ufque refponjionem protraxeram, & in animo erat ojlendcre quomodo fecundum authoris nojlri principia, quœ ex ejus philofophandi ratione collegijje mihi videbar,

285 ex reali mentis a corpore dijlinclione, illius immortalitas facillime concludalur, ciim ad me perlata ejî nova Viri ï5 Clarijjimi lucubratiuncula'^, quœ ciim toti operi lucem mul- tam ajfert, tum in lue parte eadem prorfus adducit ad propojitam quœjlionem dijfolvendam quœ eram allaturus. Quod verd fpeclat ad brutorum animas, fatis infinuat

a. La Synopsis (ci-avr.nt p. i2-i(Jj. envoyée par Descartes à Mersenne, le ?i décembre 1640, cinquante jours après les Meditationes.

�� �