2 14 OEUVRES DE Descartes. 246-247.
dentijfimum mihi Jit, nihil ullo modo erga feipfum ejfe pojfe, quod cji caufa efficiens erga cffeéliim.
Monendus vei-à mihi videtur, ut hœc attente diligen- terquc confideret, quia certo fcio vix ullum Thcologum reperiri poJfe, qui non eâ propofitione offendatur, quàd 5 Deus afeipfo Jit pofitive, & tanquam a caufâ.
LJnicus mihi rejïat fcrupulus, quomodo circulus ab eo non committatur, dum ait, non aliter nobis conftare, quje a nobis clare & diftinde percipiuntur, vera elTe, quàni quia Deus efl. 10
I Ai nobis conjlare non potejî Deum cjje^ niji quia id a nobis clare & evidenter percipitur ; ergo^ priufquam nobis 299 conjlet Deuvi ejje, nobis conjlare \ débet, verum eJjTe quod- cunque a nobis clare & evidenter percipitur.
Addo quod exciderat, falfum mihi videri, quod pro i5 certo affirmât V. C, nihil in fe, quatenus ell res cogi- tans, effe pofTe, cujus confcius non fit"". Per fe enim, quatenus ejl res cogitans, nihil aliud intelligit quàm men- tem fuam, quatenus a corpore dijlinéla ejl. At quis non videt, multa in mente eJfe poJfe, quorum mens confcia non 20 Jit? Mens injantis in matris utero habet vim cogitandi ; at ejus conjcia non ejl. Mitto innumera Jirnilia .
De lis Quyt: Theologos morari possunt.
Ut tœdiojum Jermonem aliquando abjolvam, libet hic brevitati conjulere, & res potius indicare, quàm de iis ac- 2 5 curatius dijputare.
Primum,vereor ne quojdam offendat liberior hœc Phi-
a. Pa^e 69, I. i5, etc.
b. Page 49, 1. 14-18.
�� �
