j^8 OEuvRES DE Descartes. 450-421.
6. Quaecunque hîc habes^, ô caro optima, non tam mihi videntur effe objediones, quàm obmurmu- rationes qusedam nullâ refponfione indigentes.
509 7. Hîc etiam multa obmurmuras, | fed quse, non magis quàm prsecedentia, egent refponfione. Nam, 5 quae de brutis inquiris, non funt hujus loci, quia mens meditabunda apud fe ipfam poteft experiri fe cogitare, non autem an bruta etiam cogitent necne ; led hoc poflea ex eorum operationibus a pofteriori tantùm invelligat. Nec haereo in iis quae me inepte ro loquentem introducis abnegandis, quia mihi fatis eft femel monuiiïe, te non omnia mea fideliter referre. Ssepe verô attuli critérium, quo dignofcitur mentem aliam effe a corpore : nempe quôd tota mentis na- tura confiflat in eo quôd cogitet, tota autem natura i5 corporis in eo quôd fit res extenfa, nihilque pror- fus commune fit inter cogitationem & extenfionem. Oftendi etiam faepe difl;inde, mentem pofiTe indepen- denter a cerebro operari ; nam fane nullus cerebri ufus elfe potefl; ad pure intelligendum, fed tantùm ad 20 imaginandum vel fentiendum. Et quamvis, forti acce- dente imaginatione vel fenfu j (ut fit cùm cerebrum perturbatur), non facile mens aliis rébus intelligendis
510 va|cet, experimur tamen, cùm imaginatio ell minus fortis, nos faepe aliquid ab ipfâ plane diverfum intel- 25 ligere : ut, cùm inter dormiendum advertimus nos fomniare, opus quidem eft imaginationis quôd fom-
21-22 accedente {errata 2' édit. et Disquis. Met.)] accidente (/" et 2' édit.).
a. Page 266, 1. 5.
b. Page 268,1. 17.
�� �
