4o6
��OEuvRES DE Descartes.
��DUBITATIO III.
��De certitudine ac veritate omnis cognitionis, quatenus afferitur pendere a clarâ evidenteque notitiâ, quôd Deus fit, & quôd fit verax (p. 326, 1. i6) 256
Responsio (p. 384, I. 8) 258
Instantu.
1. Scepiicos non difputaffe adverfus apparentia(in quibus habuere propofitiones Geometricas), fed adverfus hypothefeis & arrogantiam dogmaticorum 258
2. Res divinas elïe magis necelTarias, ai non magis notas, quàm Geometricas; neque proinde harum evidentiam ab illarum evidentiâ pendere 259
��In Meditationem VI, qufe eft,
De rerum Materialium exjîjîentiâ, & reali Mentis
a corpore dijlinâione
DuBlTATlO I.
De Diftinftione Intelleflionis & Imaginationis (p. 328, 1. 25) 261
Responsio (p. 384, 1. 20) 263
Instantu.
1. Difficultates difTimulatas. Falfum effe, Chiliagonum clarc di- rtinfteque fine imaginatione intelligi, & Trigonum non clarius dirtinftiufque intelligi cum imaginatione 264
2. Nullam intellcctionem fine imagine corporeâ elfe. Difficulta- tcm diirimulatam. Intelligi etiam Deum, Angelum, Mentem fub aliquâ fpccie corporeâ 266
Dubitatio II.
De fenfu non femper fallente (p. 332, 1. 12) 268
Responsio (p. 385, 1. 33) 269
Instantia.
1. Quis a praejudiciis cavere pra;fertim dicendus 270
2. Etfi fallamur aliquando, dum turrim cminùs fpeélatam judi- camus teretem, polTe tamen non falli nos, dum eam cominùs ex- ploramus 271
�� �