446 Œuvres de Descartes. 495-496.
Ji mihi ab inimico propojitce ejfent^, rationes in ils con- tentas non crediturum tanti ejje ponderis, tantarumve virium, ut lis debeant omnes ajfentiri^, cùm intérim
«oi ipfi I nulium plane vitium in iftis meis rationibus often- dant. Ac profedo multo plus inihi tribuunt quàm de- 5 bent, vel etiam quàm ulli homini fit tribuendum, û putent me aliquâ uti Analyfi, cujus ope vel verse de- monftrationes evertantur, vel falfse ita tegantur & adornentur, ut a nemine alio everti poffint : cùm e contra eam tantùm me quaefiviffe profitear, quâ vera- 'o rum rationum certitude ac falfarum vitia cognofcan- tur. Atque ideo non ita moveor, quôd viri dodi non- dum meis conclufionibusaffentiantur, quàm quôd,poft attentam e^ fepius repetitam mearum rationum ledio- nem, nihil in ipfis vel maie alTumptum vel non reéle i5 illatum efle oftendant. Nam quôd conclufiones segre admittant, id facile tribui poteft inveterata} confue- tudini aliter de ipfis judicandi; ut jam ante notatum eft Aftronomos non facile imaginari Solem effe ma- jorem Terra, quamvis certiflimis rajtionibus id de- 20 monftrent. Non autem video caufam ullam effe polTe cur nec ipfi, nec ulli alii, quod fciam, quicquam hade-
602 nus in rationibus meis reprehen derint, nifi quia funt omnino verse ac certse, cùm prœfertim ipfa? ex nullis obfcuris ignotifve principiis, fed primùm a fummà re- 25 rum omnium dubitationc, ac deinde ex iis quse menti prsejudiciis libéra; omnium evidentiffima <k certiflima eflc apparent, gradatim dcduda} fmt; hinc enim fe- quitur, plane nullos in iis errores eïTe poiïe, quin
a. Page 421, 1. 17-19.
b. IbiJ., 1. I 2-16.
�� �
