16-.7. Meditationes. — Secunda. 2^
inde? Sumne ita corpori fenfibufque alligatus,ut fine illis effe non poflim ? Sed mihi perfuafi nihil plane eile in mundo, nullum cœlum, nullam terram, nullas mentes, nulla corpora; nonne igitur etiam me non
5 efîe ? Imo certe ego eram, fi quid mihi perfuafi. Sed efl deceptor ncfcio quis, fumme potens, fumme calli- dus, qui de indufl:riâ me femper fallit. Haud duhic igitur ego etiam fum, fi me fallit; & fallat quantum poteft, nunquam tamen cfficiet, ut nihil fim quamdiu
10 me aliquid elTc cogitabo. Adeo ut, omnibus fatis lu- perque penfitatis, denique flatuendum fit hoc pronun- tiatum, Ego fum, ego exi/îo, quoties a me profertur, vel mente concipitur, ncceffario effe verum.
Nondum verô fatis intelligo, quifnam fim ego ille,
i5 qui jam ncccflario fum; deincepfque cavendum eft ne forte quid aliud imprudcnter alTumam in locum mcî, ficquc j aberrem etiam in eà cognitionc, quam 19 omnium certifiimam evidentifiimamque effe contendo. Quare jam denuo mcditabor quidnam me olim effe
ïo crediderim, priufquam in has cogitationes incidiflem ; ex quo deinde fubducam quidquid allatis rationibus vel minimum potuit infirmari, ut ita | tandem praecife remaneat illud tantùm quod ccrtum eft: lî^ incon- cufTum.
î5 Quidnam igitur antehac me eflc putavi ? Homincm fcîlicet. Sed quid eft homo ? Dicamne animal ratio- nale ? Non, quia poftea quierendum foret quidnam animal fit, & quid rationalc, atque ita ex unû qua.^- ftione in plures difficiliorefque delaberer; nec jam
3o mihi tantum otii eft, ut illo velim intcr iftiulmodi fub- tilitates abuti. Sed hic potius attendam, quid fponte
Œuvres. U. 4
�� �
