Objection ES Septim^e. ^27
in fequentibus 12 refponfionibus, quàm in Decalogo praecepta habeantur. Excufandus tamen eft R. P., quia non ampliùs apud fe effe videtur ; (ed, cùm plufculum poti duas tantùm res pro unâ foleant videre, tante 5 ille charitatis zelo turbatus efl, ut in unico contra mentem &confcientiam propriam diclo fuo duodecim peccata mihi tribuenda inveniat. Qiut, nifi me aperte ac citra verborum involucra hîc loqui puderet, non deberem aliter quàm I convitia S: calumnias vocare ; 96 10 fed, quia jam puto meas efle vices jocandi, hallucina- tiones tantùm dicam, & vclim ut Leclor animadvertat, ne minimum quidem verbum ab ipfo contra me in fequentibus haberi, in quo non fit hallucinatus.
Responsio".
i5 Refp. I. Peccat Met ho Jus circa principia. Nempe nul la habct, & infiniîa habet. Ac cœterœ quidem facul- tates, ut ex certis educant certa, clara, evidentia & innata fibi ponunt principia : Totum eft fuâ parte majus ; ex nihilo nihil fit, & fexcenia id genus, quitus fubnixa eve-
20 hunl fcfe in altum & ad veritatem tutd contenduni. Hœc veràfecus, ut faciat aliquid, non ex aliquo,fed ex nihilo, amputât, abdicat, ejurat omnia ad unum principia refera; ac voluntate plane in contrariutn verfa, ne vidcatur alis omnibus carere, fingit & aptat fibi e cerâ, ac principia
25 ponit nova veterum plane contraria. Atque eo paclo vetera exuit prœjudicia, uL induat nova; certa deponit, ut ajfu- mat dubia ; alas fibi aptat, fed cereas; fubvchit fefe in
a. Rcponsc à la 2« Question, ci-avant, p. 466, 1. 17.
�� �
