Objectiones Septim.e. <)J}
non conjideranlur nijï ut dubia, adeoquc ab | iis animas 104 avocatur, ubi quœritur certi aliquid, neque tune in iis plus ponitur quàm in falfis : boni aliquid dicet, fed nihil novi, nec nova erit illa abjlraélio, fed vêtus, & omnium 5 philofophorum ad unum.
Si abdicatione illa dubiorum ita velit amandari dubia, ut fupponantur & dicantur ejfe falfa, & iis tanquam falfis, aut eorum oppoftis tanquam vcris, utatur: no\i dicet ali- quid, fed nihil boni, eritque abdicatio illa quidem nova,
lo fed fpuria.
Sidicat fe vi & momento rationum id conficere certo & évidente?' : « Ego fum res cogitans, & quà cogilans, nec » fum mens, nec animus, nec corpus, fed res ab is fie » abduéla, ut poffim intelligi, nondum intelleclis illis,
i5 » perinde atque inlelligilur animal, Jive res fentiens, non- » dum intelleéïâ re hinnicnte, rugiente, &c. » : boni ali- quit dicet, fed nihil novi, cùm id ubique pulpita refonent, ac diferlis verbis id doceant quotquot animantes aliquas cenfent cogitare, ac, fi cogitalio etiam fenfum complccli-
20 liir, ut illud quoque cogitet, quod fentiat, videat, audiat,
quotquot exijlimanl bruta fcntire, hoc efl ad unum omnes.
Si dicat probatum a fe rationibus validis & meditatis,
fe rêvera exiflere rem & j fubflantiam cogitantem, &, 105
dum exiflit, non exijlere reapfe mentcm, non corpus, non
25 animum : novi dicet aliquid, fed nihil boni, & nihilo plus quàm fi diceret exiflere animal, nec effe tamen leonem, aut vulpem, ôc.
Si dicat fe cogitare, hoc effe intclligere, velle, imagi- nari, fentire ; & fie cogitare, ut fuam illam cogitationcm
3o aclu rcjlexo intueatur & confideret ; adeoque cogitet, five 'Jciat & confideret fe cogitare [quod vere efl effe confcium,
�� �
