57-58. MeDITATIONES. QuARTA, ^9
quâ vi externâ fuerim ad id coadus, fed quia ex magnâ lùce in intelleélu magna confequuta eft propenfio in voluntate, atque ita tanto magis fponte & libère illud credidi, quanio minus fui ad iflud ipfum | indifferens, 69 5 Nunc autem, non tantùm fcio me, quatenus fum res qusedam cogitans, exiftere, fed praeterea etiam idea quaedam naturae corporeae mihi obverfatur, contin- gitque ut dubitem an natura cogitans quœ in me eft, vel potius quœ ego ipfe fum, alia fit ab iftà natura cor-
10 poreà, vel an ambœ idem fint; & fuppono nullam ad- huc intelledui mec rationem occurrere, quae mihi unum magis quàm aliud perfuadeat.Certe ex hoc ipfo fum indifferens ad utrumlibet affirmandum j vel ne- gandum, vel etiam ad nihil de eà re judicandum.
i5 Quinimo etiam haec indiffcrentia non ad ea tantùm fe extendit de quibus intelledus nihil plane cognofcit, fed generaliter ad omnia quée ab illo non fatis perfpi- cue cognofcuntur eo ipfo tempore, quo de iis a volun- tate deliberatur : quantumvis enim probabiles con-
2o jedurœ me trahant in unam partem, fola cognitio quôd fint tantùm conjedurœ, non autem certœ atque indubitabiles rationes, fufficit ad aflenfionem meam in contrarium impellendam. Quod fatis | his diebus 70 fum expertus, cùm illa omnia quae priùs ut vera
25 quammaxime credideram, propter hoc unum quôd de iis aliquo modo polfe dubitari deprehendilfem, plane falfa elfe fuppofui.
Cùm autem quid verum fit non fatis ciare&diftincle percipio, fi quidem a judicio ferendo abftineam, cla-
3o rum eft me rede agere, & non falli. Sed fi vel affirmem vel negem,tunc libcrtate arbitrii non rede utor; atque
�� �
