6o OEuvREs DE Descartes. 58-6o.
û in eam partem quse falfa eft me convertam, plane fallar; û vero alteram ampledar, cafu quidem incidam in veritatem, fed non ideo culpâcarebo,quia lumine naturali manifeftum eft perceptionem intelledùs prae- cedere femper debere voluntatis determinationem. 5 Atque in hoc liberi arbitrfi non redo | ufu privatio illa ineft quse formam erroris conftituit : privatio, inquam, ineft in ipfâ operatione, quatenus a me procedit, fed non in facultate quam a Deo accepi, nec etiam in operatione quatenus ab illo dependet. lo
Nequeenimhabeo caufam ullam conquerendi,quôd 71 Deus mihi non majoirem vim intelligendi, five non majus lumen naturale dederit quàm dédit, quia eft de ratione intelledûs finiti ut multa non intelligat, & de ratione intelledûs creati ut fit finitus ; eftque quôd i5 agam gratias illi, qui mihi nunquam quicquam debuit, pro eo quod largitus eft, non autem quôd putem me ab illo iis efte privatum, five illum mihi ea abftuliiTe, quœ non dédit.
Non habeo etiam caufam conquerendi,qu6d volun- 20 tatem dederit latius patentem quàm intelledum ; cùm enim voluntas in unâ tantùm re, &. tanquam in indivi- fibiii confiftat, non videtur ferre ejus natura ut quic- quam ab illà demi poffit; & fane quo amplior eft, tanto majores debeo gratias ejus datori. 25
Nec denique etiam queri debeo, quôd Deus mecum concurrat ad eliciendos illos adus voluntatis, five illa judicia, in quibus fallor : illi enim adus funt omnino veri & boni, quatenus a Deo dépendent, & major in me quodammodo perfedio eft, quod illos poflim elicere, 3o quàm I fi non poffem. Privatio autem, in quà folà ratio
�� �
