Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/133

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

9 :-93.

��Pars Tertia.

��103

��10

��i5

��20

��25

��3o

��confufio minus videtur convenire cum fummâ Dei rerum creatoris perfectione, quàra proportio vel ordo, & minus diftinétè etiam à nobis percipi poteft, nul- laque proportio, nullufve ordo fimplicior eft, & co- gnitu facilior, quàm ille qui confiât omnimodâ aequa- litate : idcirco hîc fuppono omnes materiae particulas initio fuifle, tam in magnitudine quàm in motu, inter fe aequales, & nullam in univerfo inaequalitatem re- linquo, prêter illam quse eft in fitu Fixarum, & quae unicuique cœlum nodu intuenti tam clarè apparet, ut negari plané non poffit. Atque omnino parum refert, quid hoc pa&o fupponatur, quia poftea juxta leges naturae eft mutandum. Et vix aliquid fupponi poteft, ex quo non idem effedus (quanquam fortafle operofiùs) per eafdem naturae leges deduci poffit : cùm enim illarum ope materia formas omnes quarum eft capax, fucceffivè affumat, fi formas iftas ordine con- fideremus, tandem ad illam quae eft hujus mundi po|terimus devenire : adeô ut hîc nihil erroris ex falfâ fuppofitione fit timendum.

Itaque, ut naturae legum efficacitatem in propofitâ hypothefi oftendere incipiamus, confiderandum eft illas particulas, in quas totam hujus mundi materiam initio divifam fuifle fupponimus, non potuifife quidem initio efîe fphaericas, quia plures globuli, fimul juncti, fpatium continuum non replent ; fed cujufcunque figurae tune fuerint, eas non potuifle fucceflu tem- poris non fieri rotundas, quandoquidem varios habue- runt motus circulares. Cùm enim in principio fatis magnâ vi motae fuerint, ut unae ab aliis fejungerentur, eadem illa vis perfeverans, haud dubiè fatis magna

��XLVIII. Quomodo omnes cœle- Jlis maleriœ particu- les faâcc fint fphœri- cœ.

�� �