Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/232

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

202

��Principiorum Philosophie

��188-189.

��CLVI.

Cur paullatim ad invi- cem accédant.

��CLVII. Ultima & maxime ge- neralis caufa om- nium inœqualitatum, quœ in motibus cor- porum mundanorum reperiuntur.

��ram fuam fie aptâffe, ut vel nullum vel non nifi diffici- lem tranfitumpraebereponintparticulisftriatis, quae ex aliis firmaraenti partibus accedunt : ficque illas, quae fibi aptos meatus per globum Terrae fecundùm ejus axem efformârunt, cùm nunc ad|huc per ipfum perpé- tua fluant, efficere, ut ejus poli verfùs eafdem partes cœli à quibus veniunt, dirigantur a .

Intérim tamen, quia duae converfiones Terrae, annua feilicet & diurna, commodiùs peragerentur, fi fièrent circaaxesparallelos, cauflae hoc impedientes paulatim utrimque immutantur; unde fit, ut fucceffu temporis Jeclinatio Eclipticse ab JEquaxore minuatur.

Denique non rnirabimur, quôd omnes Planetse, quamvis motus circulares femper affeétent, nullos ta- men circules perfedos unquam deferibant, fed modis omnibus, tam in longitudinem quàm in latitudinem, femper aliquantulum aberrent. Cùm enim omnia cor- pora, quae funt in univerfo, contigua fint, atque in fe mutuô agant, motus uniufcujufque à motibus aliorum omnium dependet, atque ideô innumeris modis varia- tur. Nec ullum plané phaenomenum in cœlis eminus confpectis obfervatur, quod non putem hîc fatis fuiffe explicatum. Superefl, ut deinceps agamusde illis, quae cominus fupra Terram videmus.

��10

��i5

��20

��a. Voir t. IV, p. 182, 1. 20

�� �