Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/234

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

204

��Principiorum Philosophle

��190-192.

��III.

Dijlinâio Terra: in très regiones : & prima; de/criptio.

��fuperficie genitas effe, fimiles iis quas videmus circa Solem affiduè generari ac diflblvi. Deinde particulas ter- tii elementi, quae ex continua iflarum macularum diflb- lutione remanebant, per cœlum vicinum diffufas, ma- gnam ibi molem aëris, five aetheris, fucceffu temporis compofuiffe; ac denique, poftquam ifte sether valde magnus fuit, denfiores maculas, circa Terram geni|tas, eam totam contexiffe atque obtenebraffe . Cùmque ipfae non poflent ampliùs diflblvi, ac forte permultae fibi mutuô incumberent, fimulque vis vorticis Ter- ram continentis minueretur, tandem ipfam, unà cum maculis & toto aère quo involvebatur, in alium ma- jorem vorticem, in cujus centro eft Sol, delapfam efle.

Nunc verô, fi confideremus illam nondum ita verfùs Solem delapfam, fed paulô poil delapfuram, très in eâ regiones valde diverfas dignofcemus. Harum prima &

intima I continere tan-

�� ��K*

��I&SH I

��'■^r-

��tùm videtur materiam primi elementi, fe ibi non aliâ ratione quàm in Sole commoventis, nec alterius naturae, nifi quôd forte fit minus pu- ra ; quia quod affiduè ex Sole in maculas abit, non ita poteft ex eâ ex- purgari. Et fané idcirco mihi facile perfuaderem, jam totum fpatium I folà ferè materiâ tertii elementi plénum elfe, nifi inde fe- qui videretur, corpus Terrae non poffe manere | tam

��IpIiSpl

��3X,

�� ��IO

��20

��25

��3o

�� �