LVI.
Quomodo ejus caujfcc particulares, in fin- gulis litoribus fini invejiigandœ .
��LVII.
De naturd Terras inte-
rioris.
��2}8 PRINCIPIORUM PHrLOSOPHLE 2î3- Ja4 .
mantur. Atque propter inaequalitatem finuum & an- fra&uum, quibus cingitur Oceanus, ejus aquarum incrementa & décrémenta diverfis horis ad diverfa litora perveniunt, unde innumerae eorum varietates oriuntur.
Quarum omnium varietatum caufae particulares de- duci poteruntexdi&is 3 , fi confideremus aquasOceani, cùm Luna nova eft vel plena, in locis à litoribus re- motis verfus Eclipticam & yïquatorem horâ fextâ, tam matutinâ quàm vefpertinâ, efTe altiffimas, & ideô ver- fus litora fluere ; horâ autem duodecimâ, efTe maxime depreffas, & ideô à litoribus ad illa loca refluere : ac prout litora funt vicina | vel remota, prout aquae ad ipfa tendunt per vias magis redas vel obliquas, latas vel anguftas, profundas vel vadofas, ad ipfa citiùs aut tardiùs, & in majore aut minore copiâ deferri. Ac etiam, propter admodùm varios & inaequales eorum anfractus, ſaepe contingere ut aquae verſus unum lit— tus tendentes, iis quae ab alio litore veniunt occur- rant, utque ita earum curſus diverſimodè mutetur. Ac denique varios ventos, & quorum nonnulli quibuſ- dam in locis ordinarii funt, iſtas aquas diverſis mo- dis impellere. Nihil enim puto ullibi obſervari circa fluxum & refluxum maris, cujus cauſſæ in his paucis non contineantur.
Circa terram interiorem C, notare licet eam con- ſtare particulis cujuſvis figuræ, ac tam craſſis, ut glo- buli fecundi elementi ordinario ſuo motu eas ſecum non abripiant, ſed tantùm deorſum premendo graves reddant, ac per meatus, qui plurimi inter ipſas repe-
b. Art. L, LI et LII, p. 234-236.
