f3-5). Epistola dedicatoria. j
quantum ex naturâ fuâ efle poteft; & per hoc unum, juftitiam, fortitudinem , temperantiam , reliquafque omnes virtutes habet, fed ita inter fe conjundas, ut nullae fupra caeteras emineant ; & idcirco, quamvis
5 multô fint prseftantiores iis quae aliquâ vitiorum mifturâ diftindae funt, quia tamen multitudini minus funt notae, non tantis laudibus folent extolli.
Praeterea, cùm duo ad fapientiam ita defcriptam requirantur, perceptio fcilicet intelledûs & propenfio
io voluntatis : ejus quidem quod à voluntate dependet nemo non eft capax, fed quidam aliis multô perfpi- caciorem habent intelledum. Et quamvis fufficere debeat iis qui funt naturâ tardiufculi, quôd, etfi multa ignorent, modo tamen fir|mam & conftantem
i5 retineant voluntatem nihil omittendi, quo ad redi cognitionem perveniant, atque id omne quod redum judicabunt exfequendi, pro modulo fuo fapientes & hoc nomine Deo gratiffimi elle poffint : multô tamen praeftantiores illi funt, in quibus, cum firmiffimâ redè
20 agendi voluntate, perfpicaciffimum ingenium & fum- ma veritatis cognofcendae cura reperitur.
Summam autem effe in Celûtudine tuâ iftam curam, ex eo perfpicuum eft, quôd nec aulse avocamenta, nec confueta educatio quae puellas ad ignorantiam dam-
25 nare folet, impedire potuerint, quominus omnes bonas artes & fcientias inveftigaris. Deinde fumma etiam & incomparabilis ingenii tui perfpicacitas ex eo apparet, quôd omnia iftarum fcientiarum arcana penitiffimè infpexeris ac breviffimo tempore accuratè cognoveris.
3o Majufque adhuc ejufdem rei habeo argumentum mihi peculiare, quôd te unam hadenus invenerim, quae
�� �
