2-3.
��Pars Prima.
��10
��i5
��20
��25
��3o
��modo poffumus dubitare, ac etiam falfa effe fingentes, facile quidem fupponimus nullum effe Deum, nullum cœlum, nullacorpora; nofque etiam ipfos non habere manus, nec pedes, nec denique ullum corpus; non autem ideô nos, qui talia cogitamus, nihil effe : répu- gnât enim, ut putemus id quod cogitât, eo ipfo tem- pore quo cogitât, non exiftere. Ac proinde haec co- gnitio, ego cogito, ergo fum, eft omnium | prima & certiffima, quse cuilibet ordine philofophanti occurrat.
Haecque optima via eft ad mentis naturam, ejufque à corpore diftindionem, agnofcendam. Examinantes enim quinam fimus nos, qui omnia quse à nobis di- verfa funt fupponimus falfa effe, perfpicuè videmus, nullam extenûonem, nec figuram, nec motum loca- lem, nec quid fimile, quod corpori fit tribuendum, ad naturam noftram pertinere, fed cogitationem folam, quse proinde priùs & certiùs quàm ulla res corporea cognofcitur; hanc enim jam percepimus, de aliis au- tem adhuc dubitamus.
Cogitationis nomine, intelligo illa omnia, quse nobis confciis in nobis fiunt, quatenùs eorum in nobis con- fcientia eft. Atque ita non modo intelligere, velle, ima- ginari, fed etiam fentire, idem eft hîc quod cogitare. Nam li dicam, ego video, vel ego ambulo, ergo fum; & hoc intelligam de vifione, aut ambulatione, quse corpore peragitur, conclufio non eft abfolutè certa; quia, ut fsepe fit in fomnis, poffum putare me videre, vel ambulare, quamvis oculos non aperiam, & loco non movear, atque etiam forte, quamvis nullum ha- beam corpus. Sed fi intelligam de ipfo fenfu five con- fcientiâ videndi aut ambulandi, quia tune refertur ad
��bitari, quin exifta- tnus dum dubitamus; atque hoc effe pri- mum, quod ordine philofophandocogno- Jcimus.
��VIII.
Diflinâionem inter ani- mant & corpus, five inter rem cogitantem & corpoream, hinc agnofei.
��IX.
Quid fit cogitatio.
�� �
