Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/376

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

H 6

��Index

��(■8-i 9 )

��1 2g. Curejus fragilitas minua- tur, fi lente refrigeretur . . 272

1 30. Cur fit pellucidum 273

1 3 1 . Quomodo fiatcoloratum. 274 i3a. Cur fit rigidum inftar

arcûs ; & generaliter, cur rigida, cùm inflexa funt, fponte redeant ad priorem figuram »

1 33. De magnete. Repetitio eorum ex antè diftis, quœ ad ejus explicationem re- quiruntur 275

1 34. Nullos in aëre necin aquâ cffe meatus recipiendis particulis ltriatis idoneos. 276

1 35. Nullos etiam effe in ullis corporibus terrae exterio- ris, prœterquam in ferro.. 277

1 36. Cur taies meatus fint in ferro »

137. Quâ ratione etiam fint in fingulis ejus ramentis 278

1 38. Quomodo ifti meatus apti reddantur ad particulas ftriatas, ab utrâvis parte venientes, admittendas ... »

139. Quae fit natura magnetis. 279

140. Quomodo fufione fiât chalybs&quodvisferrum. 280

141. Cur chalybs fit valde du- rus, rigidus & fragilis. ... 281

142. Quae fit differentia inter chalybem & aliud ferrum. »

143. Quomodo chalybs tempe- retur »

144. Quae fit dirferentia inter meatus magnetis, chalybis &ferri 283

145. Enumeratioproprietatum virtutis magneticœ 284

146. Quomodo particulae ftria- taepcrTerrxmeatusfluant. 287

147. Quôd difficiliùs tranfeant pcr aerem, aquam, & ter-

��rant extenorcm, quam per interiorcm 288

148. Quôd faciliùs tranfeant per magnetem, quàm per alia corpora hujus terrœ exterioris 289

149. Qui fint poli magnetis. . . » i5o. Cur ifti poli fe convenant

verfus polos Terras »

1 5 1. Cur etiam certâ ratione verfus ejus centrum fe in- clinent 290

1 52. Cur unus magnes ad alium fe convertat & in- clinet, eodem modo|atque

ad Terram 291

i53. Cur duo magnetes ad in- vicem accédant, & quas fit cujufque fphaera a&ivita- tis 292

154. Cur interdum fe invicem réfugiant 294

1 55. Cur fegmentorum magne- tis partes, quae ante feftio- nem junftas erant, fe mu- tuô etiam réfugiant 295

i56. Cur duo pun£ta, quae priùs in eodem magnete contigua erant, in ejus fragmentis fint poli diver- fae virtutis »

157. Cur eadem fit vis in quâ- vis magnetis parte, ac in toto »

1 58. Cur magnes fuam vim ferro fibi admoto commu- nicet 296

159. Cur ferrum pro variis modis, quibus magnetiad- movetur , ipfam diverfi- modè recipiat »

160. Cur ferrum oblongum eam non recipiat, nifi fe- cundùm fuam longitudi- nem 297

�� �