Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/377

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

(i9) Principiorum

161. Cur magnes nihil amittat de fuâ vi, quamvis eam ferro communicet 297

162. Cur hœc vis celerrimè ferro communicetur, fed diuturnitate temporis in

eo confirmetur 298

i63. Cur chalybs ad eam reci- piendam aptior fit, quàm

vilius ferrum »

164. Cur major ei communi- cetur à perfeftiore ma- gnete, quàm à minus per-

fe<Elo »

i65. Cur ipfa etiam terra vim magnetis ferro tribuat »

166. Cur vis magnetica in Terra debilior fit, quàm

in parvis magnetibus 299

167. Cur acus magnete ta£tae femper fuae virtutis polos in extremitatibus fuis ha- beant 3oo

168. Cur poli magneticas vir- tutis non femper accuratè verfus Terras polos diri- gantur, fed ab iis varié déclinent »

169. Cur etiam interdum ifta declinatio cum tempore mutetur 3oi

170. Cur in magnete fupra unum ex fuis polis ere£to minor effe poffit, quàm cùm ejus poli squaliter à Terra diftant »

171. Cur magnes trahat fer- rum 302

172. Cur magnes armatus, multô plus ferri fuftineat quàm nudus »

173. Cur ejus poli, quamvis contrarii, fe invicem ju- vent ad ferrum fuftinen- dum 3o3

��Philosophie. 347

174. Cur gyratio rotulae fer- res, à vi magnetis cui ap- penfa eft, non impediatur. 3o4

175. Quomodo & quare vis unius magnetis aug'eat vel minuat vim alterius 3o5

176. Cur magnes, quantumvis fortis, ferrum fibi non contiguum, à magnete de- bilioreattrahere non poffit. u

177. Cur magnes debilis, aut ferrum, à magnete fortiori ferrum fibi contiguum pof- fit detrahere 3o6

178. Cur, in his Borealibus regionibus, polus Auftra- lis magnetis fit fortior Bo- reali »

179. De iis quae obfervari pof- funt in ferri limaturâ circa magnetem fparfâ 307

180. Cur lamina ferrea, polo magnetis conjun&a, ejus vim trahendi vel conver- tendi ferri impediat 309

181. Cur eandem nullius alte- rius corporis interpofitio impediat 3io

182. Cur magnetis pofitio non conveniensejus vires paul- latim imminuat »

1 83. Cur rubigo, humiditas & fitus, cas etiam imminuat, & vehcmens ignis plané tollat »

184. De vi attraélionis in fuc- cino, cerâ, refinâ, & fimi- libus 3i i

1 85. Quœ fit cauffa iftius at- traflionis in vitro 3 1 2

186. Eandem ipfius cauffam in reliquis etiam videri 3 1 3

1 1 87. Ex di&is intelligi, quae- nam cauffe effe poffint re- liquorum omnium mira-

�� �