Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/504

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Iû6 • EPISTOLA :5o-iSi.

fi prodirent fub nomine totius Facultatis Theologiae, quae in Republicâ| veftrâeflepoteft. Eafquetantumdem habere fie ibid(em) probas : Dîfcant, inquis,yî itaplacet, Profeffores nojîrœ Facultatis effe in doéîrinâ,Jludiis, pro- fejfione, iVo^u/ouç , & refponfiones ac thefes fingulorum 5 haberi tanquam omnium, communi confenfu approbatas, ftve fpeciatim prœcedanea collatio & judicium prcecejferit, five non prcecejferit propter temporis angujîiam aut aliam quameunque obcaujfam.

Egregium profe&ô & te dignum argumentum. Très 10 eftis in veftrâ Academiâ Theologiae Profefîbres a , quo- rum alii duo fortafle non amant lites, & fapiunt, meâ quidem fententiâ. Norunt autem, quàm fis acerbus, quàm mordax, quàm paratus ad magna volumina conviciorum efFundenda in illos, qui tibi vel mini- i5 mùm contradicunt ; vel fi hadenus hoc ignoraffent, jam exemplo Marefii facile difeunt, te etiam Theo- logis Reformatis non parcere, nec qui|dem de te bene meritis : aufim enim afïirmare me non advertifle Ma- refium ulli alii blanditum fuiffe in fuo libro, quàm 20

9 Non à la ligne (/" édit.).

a. Gisbertus Voetius, Meynardus Schotanus, Carolus Dematius. — Lemannus, pour soutenir sa cause, s'était adressé, comme nous l'avons vu ci-avant, note de la p. 78, à la Faculté de Théologie de Leyde (trois pro- fesseurs : Joh. Polyander à Kerckhoven, Jac. Triglandius, Fridericus Spanhemius), à celle de Franeker (un seul professeur : Joh. Maccovius), et aux professeurs de Théologie de Harderwijck (Joh. Cloppenburch) et de Deventer (Henricus à Diest), sans compter les trois professeurs d'Utrecht. Maresius dira plus tard : « Cùm gymnafta ipfa fuerint confulta » & Academiâ Franekerana, qux unicum tune habebat profefforem, Uni- » verfitas tamen Grœningana praeterita fuit, quôd Dominus Voetius inde » nihil fibi favorabile expeftaret. » (Ultima patientia, p. 140.) Desmarets était professeur de théologie à Groningue, depuis janvier 1643 (voir ci- avant, note de la p. 80).

�� �