Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/513

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

167-169. Ad G. Voetium. i i 5

fecundâ vice ipfum monere coram uno vel duobus ejus amicis, eofque ad hoc potiffimùm deligere quos plurimum authoritatis apud ipfum habituros efle con- fidis. Ac rurfus fi non emendetur, die ecclefiae, hoc 5 eft, conqueraris de ipfo apud concilium illorum om- nium, qui eum etiam in Chrifto diligunt : adeô ut, juxta ordinem quem audio à veftris obfervari, poffi- tis hîc per Ecclefiam intelligere Synedrium vel Sy- nodum.

10 Sed diligenter hîc notandum per hoc verbum die ecclejiœ, nullo modo intelligi publicam reprehenfio- nem coram omnibus etiam extraneis, qualis fieri pof- fet per thefes Theologicas aut conciones. Primo, quia dire&e répugnât charitati, & habet ra|tionem pœnae,

i5 quâ non procuratur bonum ejus qui fie arguitur, fed ei malum infertur. Neque enim, ut jam didum eft, fi quis peccatum emendare noluerit, poftquam vulgatum eft inter ejus amicos, magis poftea illud emendabit, propterea quôd aliis etiam innotefeet ; ac contra po-

20 tiùs, amifîb metu iftius pudoris, audacior fiet ad pec- candum. Secundo, quia fequuntur hœc verba : Siautem ecclefiam non audierit, fit tibi ficut ethnicus & publica- nus; hoc eft, definas eum numerare inter illos, cum quibus peculiarem amicitiam propter communionem

25 fidei contraxifti, & pluris non facias quàm extraneum & ignotum. Non autem jubet ut ideirco eum perfe- quaris ut inimicum : neque enim olim Chrifti difei- puli ethnicos & publicanos odio habebant, fed tan- tummodo non amabantut | fratres.

3o Atque hse quidem leges amicitiae generaliter omni- 5 confilium (/" édit.). — 9 Non à la ligne (ibid.). — 22 Idem.

�� �