u6 Epistola 169-171.
bus mandata? funt ; fed prae caeteris tamen, ad ipfas Theologi, Concionatores, & Ecclefiarum Paftores obli- gantur. Nam cùm nihil in humanâ focietate fit ami- citiâ praeftantius, & praecipuus ejus fruétus in eo con- fiftat, quôd ab amicis errorum noftrorum admoneri & 5 à vitiis revocari poffimus ; cùmque omnes fibi priva- tim comparare non poffint amicos fatis fidos & fatis prudentes, ut iis in hune ânem uti poffint : viri prse caeteris pietate, prudentiâ, & charitate chriftianâ in- fignes, tanquam communes omnium hominum amici, 10 libenter ab iis, qui eos ut taies agnofeunt, audiuntur ; & illi qui vitam in theologicis ftudiis impendunt, atque in Concionatores Ecclefiarumque Paftores de- ledi funt, taies effe vulgo putanjtur. Atque omnino cùm funt taies, fummopere à caeteris hominibus hono- i5 rari debent & diligi. Sed fi quem videamus, nunquam nos privatim ullius peccati admonentem, omnes cap- tare occafiones publiée apud alios nos culpandi, prae- cipue cùm putat nos nunquam id refeituros ; & faepe vel ea peccata, quibus nunquam obnoxii fuimus, no- 20 bis tribuere ; vel fada quaedam noftra, fed quae nec à nobis, nec ab aliis mala creduntur, tanquam magna crimina condemnare, quamvis nullâ unquam à nobis vel minimâ injuria fuerit affedus, eodemque etiam modo fe gerere erga alios plures : clare agnofeemus 25 illum charitate omni atque humanitate effe deftitu- tum, & amicitiâ indignum. Quae vereor ne fruftra videar hîc fcripfhTe; jam enim fuprà fatis vidimus, te leges charitalis ut mu\Jîeas a contemnere : forfan quia non cupis blandus videri, fed reprehenforis acerbi- 3o
a. Voir ci-avant, p. 100, 1. 1 1.
�� �
