3"-aj4. Ad G. Voetium. i^j
ab iis qui primas tuas thefes vel alia tua fcripta vide- runt, fine rifu legi non | poterit. Nec minus rifu di- gnum eft, quod fingat à me fcriptum effe tefœpius tur- piter viclum difcej/ijfe, ut le&or putet me credere te 5 faltem aliquando etiam vicifle : quod non fcripfi, nec credidi, (ed,fœpe ubi fuit difputandum (hoc eft, quo- tiefcunque fuit difputandum, quod faepe accidit), te convitia pro rationibus attulijje, ac turpiter viclum dif- ceffiffe. Rifu dignum etiam eft, quôd ea quae de te in
io unâ aut altéra periodo fcripferam, in varia fruftula difcerpferit, prsecipua omiferit, & reliqua turbato or- dine propofuerit, ne fenfus meus capi poflet. Denique rifu dignum eft, quod fingat me in te fcripfnTe, ut gra- tiam à Patribus Societatis Iefu ineam, quibus tu, quodjîy-
i5 lum aliquando in quœdam Ecclejiœ Romanœ dogmaln Jlrinxeris, prœ aliis invifus es a . Tanquam fi vel illis valde elfes notus, vel adverfarium folis convi|ciis uten- tem, prae aliis qui rationibus certant, formidarent.
lis quae dixit effe extra caufam ita difcuffis, tranfit
18 Non à la ligne (i" édit.).
» lofophiae ac theologias aflertor, neminem importune unquam provoca- » vit, ne quidem Cartefianas philofophiae fautores : nifi forte propterea » importunus provocator haberi debeat, qu6d D. Renato quàm importune » & a|lieniffimo tempore accident, ut philofophia ejus à Theologo in lu- » cem protraéta & protrita, nec non publiée proftituta, Academiâ Vitra- it jeclinâ, in quâ fe dominaturam crediderat, exterminaretur, non tantùm » Senatûs authoritate, fed amplius ftudioforum, veritati cedentium, judi- » ciis. Importune provocando fi alicubi fit peccatum, nae à parte Cartefii » eft peccatum, qui Theologum volentem nolentem importunis convitiis, » calumniis & mendaciis in profcenium protraherelaborat. » (Pag. 36-38.) — Tome VII, p. 584, 1. 21-22. a. Préface, p. 40-41. Voir la note suivante.
Œuvres. III. 64
�� �
