Eclaircissements.
��J 21
��» D. Voetio, me non recurfurum fuiffe ad tergiverfationes & aequivoca- » tiones, fi juridicè debuiffem refpondere ad poftulatum quod voluiffet » mihi fieri à Cl. D. Schoockio : Ecquis Cartejto Synodi Hagienfis Aâa » communicaffet? Nec puduiffet negare, fi feciffem, cùm potuerim fine » culpâ feciffe : quippe qui ejus Synodi membrum effe defieram, nec illius » Afta fub figillo confeffionis acceperim. . . » (Page 401.)
« Quôd verô dicor Cl. D. Magiftrum Schoockium feduxiffe ut D. Voetij » Myfteria Eleufina retegeret in judicio, tantundem habet veritatis : cùm » certum fit, & ex Aftis publicis liqueat, C. D. Schoockium, proprio motu » & ex confcientiae officio, in jus citatum à Nob. Cartefio, ifta omnia de- » claraffe. Quàm verô ab hac Camarinâ movendâ procul fuerim, inde » liquet. Primo, quôd cùm ipfe D. Cartefius me rogaffet" ut quaedam » exemplaria Epiftolœ fuœ contra D. Voetium, oppofuae Admirandce Me- » thodo Philofophiœ Cartefianœ, vellem fuo nomine offerre Nobilifl". p. t. » Academiae noftras Curatoribus : id nolui facere, ne turbas quaerere vide- » rer, fed illi Bibliopolae ad quem miffa fuerant peragendum reliqui. » Secundo, quôd cùm 7 Nov. 1643 Nob. Cartefius ad me fcripfiffet b , fibi » in animo effe C. D. Schoockium in jus trahere & feriô contra illum » agere, nifi ultro declararet fe Voetio inftigatore & authore fcripfiffe, vel- » lem itaque vel hoc pofterius tentare cujus jam Specimina aliunde habe- » ret, vel faltem fe fubmonere quâ via rem hîc aggredi deberet, ego ipfum » dehortatus fum ab omni litigio c . Indicavi non videri mihi verofimile, » C. D. Schoockium, qui dicebatur feipfum ultrô oneraffe ut ali|um fuble- v varet, aliquid contra fafturum ; confului ut vel contemptu generofo fe » de Ultrajedinis ulcifceretur, vel proprijs armis, fcripto nempe aliquo, » fe tueretur ; rogavi ut, fi quid moliri decreviffet, pateretur me effe » plané extra partes, & alium quaereret cujus operâ uteretur : effe enim » D. Schoockium caput Academiae noftras (erat tune Reftor Magnificus), » & pacem inter collèges vigere, quam turbatam nollem ; me quidem mihi » gratulari, quôd caufam eam quam defenderam, idoneam judicaffet fuae » promovendae, fed diverfa cùm fuerint confilia noftra, abfque invidiâ non » futurum, fi fuorum particeps fierem. Quibus fie acquievit Nobiliffimus » ille Vir, litteris feriptis 12 Dec. 1643 d , laudato etiam meo candore, ut » declararet noluiffe rem ita tranfa£tam uti primo petierat ; alia fe nunc » confequutum majoris momenti, aliâ quoque via inftituturum ; manfu- » rum tamen mihi amicum, etfi abrupto inter nos omni litterarum com- » mercio ; prout rêvera ab illo tempore, nec ego ad eum fcripfi, nec is ad » me ; & quae agitaret confilia, nefeivi. » (Pages 402-403.)
Cette dernière déclaration de Desmarets confirme bien celle de Des- cartes, p. 247 ci-avant, 1. 6-7. Ce qui suit la confirme encore plus. En effet, Desmarets continue :
a. Lettre perdue. c. Lettre perdue.
b. Idem. d. Idem.
Œuvres. III. 85
�� �
