Page:Tamizey de Larroque - Deux testaments inédits : Alexandre Scot, Jean-Jacques Bouchard.djvu/10

aut defectu ipsarum ad ipsarum liberos, in stirpes veniat. Tutelam et curam liberorum esse volo paenes matrem nulli redditioni comptorum aut praestationi reliquorum obnoxiam. Inventarium bonorum meorum nullum fieri volo, praeter descriptionem mobilium, scribente notario et duobus testibus. Libri mei omues vendantur prout melius et utillus judicabit Joannes Pillehotte, frater uxoris meae, bibliopola Lugdunensis, in quo ego plurimum confido, pretiumque convertatur in redemptionem cenium et viginti scutorum quae ego debeo anniversariis Ecclesiae S^ti Siffredi^[1]. Gravo quoque ut alii fructus, quae invenientur tempore mortis meae, vendantur, usque ad summam centum scutorum quae debeo Heleno de Tritis. Quae summa ei solvatur. Et si uxor mea haereditatem meam adire et suscipere nolit, haeredes sunto dict, Joannes et Claudius, modo praedicto, qui matri suae et super bonis meis alimenta suppeditent, pendente anno luclus, quo finito, itidem restituantur dotes, per me manu publica recognitae, juxta eas solutiones quae mihi factae fuerunt, scio esse penes socerum meum recognitionem mea manu scriptam pro centum scutis quae tamen summa non fuit numerata. Ideo si liberos reliquerit injuste petetur, si vero cum liberis permanserit eamdem summam eidem uxori do non lego. Ex legato per quondam Joannem Pillehotte dictae meae uxori sub conditione soluto, ego^[2]…tum et sex libras quas impendi volo juxta voluntatem defuncti. Ad restitutionem dictae dotis si vehementius urgeat, impendatur pretium librorum quod alias alio destinavi. Et hoc casu tutela et cura meorum liberorum sit penes fratrem meum Adamum Scot, quo regendo dicta bona super haeraditate alatur. Et sit ab omni redditione comptorum et praestatione reliquorum liber, modo liberi alantur et erudiantur. Caeterum volo et prohibeo ne quis liberorum meorum ad divisionem dictae meae haereditatis provocare possit donec natorum minimus attigerit vigesi mum annum sive ex substitutione jus praetendatur. Imo vocatos ex substitutione fructibus carere volo usque ad diclam aetatem, et valere volo haec omnia prout mellus valere possunt.

Vitam innoxiam ducite omnes et cavete ne quis vos a Christi Redemptoris nostri vera fide et quam profitetur Romana Ecclesia seducat. Ita scripsi ordinavi et volui et propria manu subscripsi.

Alex. Scot.

Suivent (au verso du parchemin) les déclarations des sept témoins, signées de leur main, et accompagnées de leurs sceaux (dont deux subsistent encore) et datées du 29 juillet 1616, puis de l’acte ci-après :

Anno a Nativitate Dⁿⁱ millesimo sexcentesimo decimo sexto, indictione decima quarta, die vero vigesima nona mensis julii, Carpentoracti in aula domus habitanionis egregii viri Dni Alexandri Scot^[3], juris utriusque doctoris, civis Carpentoractensis, coram spectabili domino Joanne de Mathieux, judice majore dictae civitatis et totius ejus ressortus pro S. D. N. Papa et sancta romana Ecclesia in praesentiaque dni notarii publici Apostolici et Dⁿⁱ Caroli Salvatoris, notarii dictae civitatis, Henrici de Fossa^[4]…, testium ad hanc vocatorum et rogatorum personaliter constitutus dictus dnus Scot qui, habita praesentia dominorum P. Andreae, Bartholomaei Salvatoris, Hugueti Mayenqui, Natalis de Crozeto juris doctorum, dni Catalini Chaboti-

1. Saint-Siffrein, église cathédrale de Carpentras.
2. Ici le parchemin est rongé.
3. On montra encore à Carpentras la maison qu’habitait Alexandre Scot, et j’ai eu le plaisir de la visiter, en compagnie d’un bien aimable guide M. le marquis de Seguins, dans l’été de l’année 1882.
4. Ici un mot qui a disparu, le parchemin étant rongé en cet endroit.