Pois preyatz me, senhor

La bibliothèque libre.


Pois preyatz me, senhor ,
Qu’eu chan, eu chantarai;
E can cuit chantar, plor
A l’ora c’o essai.
Greu veiretz chantador,
Be chan, si mal li vai.
Vai me doncs mal d’amor ?
Ans melhs que no fetz mai !
E doncs, per que m’esmai ?

Gran ben e gran onor
Conosc que Deus me fai,
Qu’eu am la belazor
Et ilh me, qu’eu o sai.

Mas eu sui sai, alhor,
E no sai com l’estai
So m’auci de dolor,
Car ochaizo non ai
De soven venir lai.

Empero tan me plai
Can de leis me sove,
Que qui.m crida ni.m brai,
Eu no.n au nula re.
Tan dousamen me trai
La bela.l cor de se ,
Que tals ditz qu’eu sui sai,
Et o cuid, et o cre,
Que de sos olhs no.m ve.

Amors, e que.m farai
Si garrai ja ab te
Ara cuit qu’e.n morrai
Del dezirer que.m ve,

Si.lh bela lai on jai
No m’aizis pres de se,
Qu’eu la manei e bai
Et estrenha vas me
So cors blanc, gras e le.

Ges d’amar no.m recre
Per mal ni per afan !
E can Deus m’i fai be,
No.l refut ni.l soan;
E can bes no m’ave,
Sai be sofrir lo dan,
C’a las oras cove
C’om s’an entrelonhan
Per melhs salhir enan.

Bona domna, merce
Del vostre fin aman!