Grammaire et exercices de la langue internationale Esperanto/Exercice 19

La bibliothèque libre.

19e EXERCICE
La feino (Daŭrigo).

Apenaŭ ŝia patrino ŝin rimarkis, ŝi kriis al ŝi : « Nu, mia filino ? » — « Jes, patrino », respondis al ŝi la malĝentilulino, elĵetante unu serpenton kaj unu ranon. — « Ho, ĉielo ! » ekkriis la patrino, « kion mi vidas ? Ŝia fratino en ĉio estas kulpa ; mi pagos al ŝi pro tio ĉi ! » — Kaj ŝi tuj kuris bali ŝin. La malfeliĉa infano forkuris kaj kaŝis sin en la plej proksima arbaro. La filo de la reĝo, kiu revenis de ĉaso, ŝin renkontis ; kaj, vidante, ke ŝi estas[1] tiel bela, li demandis ŝin, kion ŝi faras[2] tie ĉi tute sola kaj pro kio ŝi ploras. — « Ho ve, sinjoro, mia patrino forpelis min el la domo. »

rimarki remarquer.
krii crier.
nu eh bien !
jes oui.
ek indique une action qui commence ou qui est momentanée ; ex. kanti chanter — ekkanti commencer
à chanter ; krii crier — ekkrii s’écrier.
kulpa coupable.
kaŝi cacher.
reĝo roi.
ĉasi chasser (vénerie).
demandi demander, questionner.
sola seul.
ho oh ! ho !
ve malheur !
ho ve hélas !


  1. Elle est belle, ce n’est pas un fait passé, mais bien présent ; d’où le temps employé par l’Esperanto.
  2. L’emploi de faris serait illogique et faux. On s’en aperçoit bien en posant directement la question : « que faites-vous ? » et non pas « que faisiez-vous, qu’avez-vous fait ? » lui demanda le prince. C’est donc bien encore le présent qu’il faut ici, si l’on ne veut pas fausser l’idée en employant le passé, comme en français, pour une chose qui était présente et non passée pour le temps dont il est question.