Page:Œuvres de Fermat, Tannery, tome 1, 1891.djvu/334

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

ergo

Bq. in A- A6 æquabitur Bq. in A q. in Oq.

et, omnibus abs Aq. divisis, fiet æquatio

inter Bq. inAq.-A ' et Bq. in Oq.,

in qua omniaA quadrata dabuntur et erit octava curva ab ea wequatione determinata.

Quum igitur in ea omnia A quadrata dentur, deducatur ex ehl alia tandem curva, in qua dentur latera, et sit

Aq. æquale Bin U;

fiet

Bin U- Uq. æquale Oq,

quæ ultima sequalitas dabit nonam curvam, in qua omnes U dabuntur.

At hæc ultima curva est circulus, ut patet, et in ea omnes U non dantur, nisi supposita circuli quadratura: ergo recurrendo ad primam curvse propositæ constitutionem, dabitur illius quadratura, supponendo ipsam ultimæ istius curvæ sive circuli quadraturam. Beneficio igitur novem curvarum inter se diversarum ad notitiam prioris pervenimus.




< DE CISSOIDE FRAGMENTUM >[1]


Esto cissois EAPS (fig. 149) in semicirculo LYABE, cujus centrum H, diameter LE, perpendicularis ad diametrum radius HA, asymptotos infinita cissoidis recta LR ad diametrum perpendicularis.

Aio spatium contenturn sub EL, cissoide infinita EAPS et asymptote

  1. Fragment publié par M. Ch. Henry (Pierre de Carcavy etc., p. 38-4o), d'après le manuscrit de la Bibliotheque de Leyde, fonds Iuygens, n0 30. I1 suit la lettre de Carcavi à Huygens du 1er janvier 1662, et porte comme titre: De M. de Carcavy, qui l'avoit de M. de Fermat, avec la remarque de Huygens: « J'ay demonstré cette Proposition 4 ans auparavant. » La copie ne parait pas tres fidèle.