Page:Andry - Traité des aliments de carême, 1713, tome I.djvu/255

La bibliothèque libre.
Cette page a été validée par deux contributeurs.

cette chair est extrêmement compacte ; elle tient à l’étroit dans ses pores, des particules elastiques d’air, lesquelles venant à se dégager dans l’estomac, & dans les intestins, causent des gonflemens trés-incommodes.

Les amandes amères, comme nous avons dit, sont fort détersives ; mais nous remarquerons ici que ces amandes, qui font du bien à l’homme, sont un poison mortel pour la plûpart des oiseaux[1]. Ce qui vient, dit un sçavant Medecin, de ce que les fibres de ces animaux sont trop tendres & trop délicates, pour pouvoir resister comme celles de l’homme, à l’irritation

  1. In amygdalis verò amaris earumque præcipuè cortice sal hæret occultum, acrius, volatile, acidulum, seu nitrosum, quod ob suam acredinem in homine quidem nullum malignum effectum edit, in brutis autem quibusdam, imprimis, volatatilibus mortem virtute spasmodica producit. Fascicul. Dissertat. Medicar. Theodor. Zuinger. Dissertat. 4. de Amygdalar fructu.

    Sed qui fiat quod Amygdalæ amaræ hominibus multipliciter sanæ existant, alia verò animantia, volatilia imprimis singula propèmodum, hinc vulpeculas aut catellos, per gulæ atque trachealium ramotum astrictionem, imò & convulsiones subsequentes necare soleant meritò quæri potest ? Respondendum verò arbitramur teneriores ejusmodi brutorum fibrillas, salinorum, in Amygdalis talibus existentium corpuscurum acrium vim elidere non posse, quemadmodum hoc fit in homine, atque hinc facile crispari spasmodicè constringi, subque constrictione hâc continuatâ convulsiones deleterias tandem pati. Fascicul. Dissert. Medic. Selectior. Theodor. Zuinger. Dissert. 4. de Amygdalar fructu.