Statimque eas lassitudine viæ sedilibus refotas, et balnearum vaporosis fontibus curatas, pulcherrimo triclinio, mirisque illis et beatis ædulibus atque tucetis oblectat. Jubet citharam loqui, psallitur : tibias agere, sonatur : choros canere, cantatur. Quæ nullo præsente cuncta dulcissimis modulis animos audientium remulcebant. Nec tamen scelestarum feminarum nequitia vel ipsa mellita cantus dulcedine mollita conquievit : sed ad destinatam fraudium pedicam sermones conferentes, dissimulanter occipiunt sciscitari qualis ei maritus, et unde natalium sectacula provenirent. Tunc illâ simplicitate nimia pristini sermonis oblita, novum commentum instruit. Atque maritum suum de provincia proxima, magnis pecuniis negotiantem, jàm medium cursum ætatis agere, interspersum rara canitie. Nec in sermone isto tantillum morata, rursum opiparis muneribus eas onustas, ventoso vehiculo, reddidit.
Sed dùm Zephyri tranquillo spiritu sublimatæ domum redeunt, sic secum altercantur : Quid soror dicimus de tàm
