Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/451

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Tunc nactæ, jàm portis parentibus, nudatum sororis animum facinorosæ mulieres, omissis tectæ machinæ latibulis, destrictis gladiis fraudium, simplicis puellæ paventes cogitationes invadunt. Sic denique altera : Quoniam nos originis nexus pro tuâ incolumitate periculum quidem nullum ante oculos habere compellit : viam, quæ sola deducit iter ad salutem, diù diùque cogitatam monstrabimus tibi. Novaculam præacutam, ad pulsum etiam palmulæ lenientis exasperatam, tori quâ parte cubare consuesti, latenter absconde : lucernamque concinnem, completam oleo, claro lumine præmicantem, subde aliquo claudentis aulæ tegmine. Omnique isto apparatu tenacissimè dissimulato, postquam sulcatos intrahens gressus cubile solitum conscenderit, jàmque porrectus, et exordio somni prementis implicitus altum soporem flare cœperit : toro delapsa, nudoque vestigio pensilem gradum paululatim minuens, cæcæ tenebræ custodia liberata lucerna, præclari tui facinoris opportunitatem de luminis consilio mutuare : et ancipiti telo illo, audaciter prius dextera sursùm elata, nisu quam valido noxii serpentis nodum cervicis et