EX VITA CHUNRADI SALICI IMPERAT. 3
À regali habito Basileæ, et terminis Burgundiæ ultra voluntatem Rudolphi ejusdem Burgundiæ Regis diligenter præoccupatis, per Rhenum usque Sa- xoniam pervenit. Quare autem Regis Rudolphi meminerim breviter dicam. Jste Rudolphus Rex Burgundiæ dum in senectute sua regnum molliter trac- taret, maximam invidiam apud Principes regni sui comparans, secundum Heinricum Imperatorem , filium sororis suæ in regnum invitavit, eunique post vitam tuam Regem Burgundiæ designavit, et Principes regni jurare sibi fecit : ad quam rem commendandam Imperator Heinrieus infinitam pecu- niam sæpè et sæpissimè consumpsit ; sed defuncto Imperatore Heinrico, Ru- dolphus Rex promissa sua irrita fieri voluit. Chonradus autem Rex magis au- gere quäm minuere regnum intentus, antecessoris sui labores metcre volens, Basileam sibi subjugavit; ut animadverteret an Rex Rudolphus
B promissa attenderet : quos posteà Gisela Regina filia sororis ipsius Regis Ru- dolphi bene pacificavit. Friderieus Dux Lotharingorum eodem tempore uni aliis contra Regem Chuonradun [insurrexit] incassaum.
Inchoante anno nativitatis Christi MXXVII, Rex Chuonradus in Jpo regia civitate Natalem Domini celebravit : illuc Rudolphi Regis Burgundiæ Le- gati venerant, promittentes illum Romam venturum ad electionem et con- secrationem Imperatoriam Regis Chuonradi; quod Rex gratanter accepit , remissis Legatis cum muneribus. Rex Chuonradus Romam ingressus eodem anno ut suprà, id est à nativitate Salvatoris MXXVIE, Indict. X, à Papa Johanne... in die sancto Paschæ, qui eo anno VIT Cal. Apriles terminabatur , imperialem benedictionem suscepit.... Regina Gisela Im- peratricis consecrationem et nomen ibidem accepit. His ïta peractis, in
C duorum Regum præsentià Rudolphi Regis Burgundiæ et Cnutonis Regis Anglorum, divino officio finito, Imperator duorum Regum medius ad eu- biculum suum honorificè ductus est Imperator in Apuliam processit.… et Nortmannis qui de patria sua, nescio qua necessitate compulsi, in Apuliam confluxerant, ibi habitare licentiam dedit, et ad defendendos terminos regni adversus Græcorum versutias, eos Principibus suis coadunavit.
Intereà Fridericus Dux Lotharingorum, vitricus Chunonis Ducis Wor- matiensis, Imperatori inimicando morte propria præventus est. Ernestus Dux Alemanniæe, privignus Imperatoris Chuonradi.... consilio quorum- dam militum suorum Alsatiam provinciam vastavit, et castella Hugonis Co- mitis, qui erat consanguineus Imperatoris, desolavit : deinde magno exer-
D citu juvenum collecto, Burgundiam invasit, et ultra castrum Solodurum quamdam insulam aggere et vallo firmare cœpit ; sed Rudolphus Rex Bur- gundionum veritus hostem Imperatoris recipere, ab incepto illum prohibuit. Inde reversus supra Turicum * quoddam castrum munivit, et Augiensem Ec- clesiam, nec non Abbatiam S. Galli nimièm distrahendo, non mediocre damnum patriæ intulit.
Imperator perveniens usque ad Basileam , Rudolphum Regem Burgundiæ alloquitur , qui illic sibi occurrebat extra urbem juxta vicum, qui Mittenha dicitur; et habito familiari colloquio, Imperator Regem secum duxit in ur- bem. Confirmatä inter eos pace, Gisela Imperatrice hæc omnia meditante,
regifoque Burgundiæ Imperatori tradito, eodem pacto quemadmodum priùs
antecessori suo Heinrico Imperatori datum fuerat ; Rex iterum donis am- E pliatus cum suis reversus est in Burgundiam ; Imperator verd descendens per Rhenum , in Franciam venit.
Eodem tempore Werinharius Argentinæ civitatis Episcopus ab Impera- tore Legatus Constantinopolim mittitur : qui dum causà orationis Hieroso- lymam pergere se fingeret.... mirabiliter prohibitus est. Nam dum ma- gnum comitatum hominum , majorem quoque mutorum animalium , equo- rum, boum, ovium, porcorum, multasque delicias seculares ultra mo- dum seeun educeret, perveniens in Ungariam, à Rege Stephano contra- dicta sibi est via; quod eo tempore null oratorum acidit.…. Pergens Italiam..…. Constantinopolim pervenit.... Desiderare cœpit ut Impera- toris auxilio Hierosolymam adiret; quo desiderio, semper aliqua re interce- dente, nunquam potiri valuit. Sequenti verd tempore obiit et sepultus est in eadem urbe; et Episcopatum ejus Wäilhelmus Argentinensis Canonicus suscepit. Aij
An. 4095.
Pag. 433. An. 1027.
Pas. #34
- Zurich.
Pag. 435.
Pag. 436.
