Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 11.djvu/445

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

v, 2" ,r~, ti ;1

’Il 88 EX GE~TÎS GUILLELIbI DUCIS 1~10R~I.

B

enisnrum quanto cônsilio valeret aut opibus ut Anglica monairtia ’Wr Edwardi decessum in ejus manu contirmaretur traditurum intérim ijff A. militurrtvcustodiae castrum Doveram, studio atqué sumptu auo communion» ? item per dkersa looa Ulius terras alia castra, r ubi Voluntas Ducis ea HroHii ju béret abu quoque alimonias daturum custodibus. Dux ei jain tant’ titi suo .accepte ^Oçr manus ante jusjurandum terras eju» cunctumque Dote». tatum dédit petaiti non enim in lôngum sperabatur Edwardi iegrotaotistili. Deinde, quia ferpeem et novi nominis cupidum novit, ipsum et qui venen&tt ciim ipso armis m litaribus et equis delectissimis instructos secum in beBm Britannicum duxit, hospitem atque legatum qimsi contubernalem habcat ut eo quoque honore quodam sihi magis fidum et obnoxium fàceret. Britan^ nia namque praem enter adversus Normanniam fuit omnis armata huius aodariae princeps eràt Conanus Alanni filins. Is in virant ferpcissimuni adubu», fi à tutela diu tolenita liber, capto Eudone patruo suo atque vinculis errastu» laribus tnancipato provincial quam dôno paterno accepit magna cum tm> oulentia dominari erepit. Paternae debinc rebelliortis renovator Normaonke hostis, non miles esse voluit. Domtnus autem (a) ejus antiquo jure atcati Normannorum G îillelnius castellum quod S. Jacobi appellatum est .interim opposuit in confinio, ne f’atnelici praedones Ecclesiis inermibin aut ultimo terre stiir vulgo excursionibus latrocinantibus nocerent. Emit namque Rex Francorum arolus pacem atque amicitiam à Rollone primo Duce Normannorum ac teriorum parente, natam suam Gislam in niatritnonium et Britanniam in servitium perpetuum ei tradens. Exoraverant id fcedai Franci non valentes ampliùs resistere (îallioo ense Danicae securi Annalium pagina ; atteslantur. Exinde Comites Britannici è jugo Normannicse do- G minationis eervioem omninô soivere nunquam valuerunt, etsi nuiltotiem id conati tota vi obluctando. Alanus et Conanus quanto Normannie Redores ronsanguinita é propiùs attingelmit tantô gloriantibus animis contra eos elatiores exist-bant. Conani in tantum jam temeritas crevit, ut quo die tenu i nos Normanniae a^gretleretur denuntiare non formidaret. Homini aorioris natune fervida ? aetatis ministravit plurimum fiduciae regio longè }. latè(|ue diffusa ilite rnagis «juàm credibile sit referta. Partibus equidem in illis miles nmu quinquaginta générât, sortitus more barbaro denas(i) aut ampliùs uxor ?s quod de Mauris veterîl)iis refertur, legis divine atque pudici ritùs ignarii. Ad hoc populositas ipsa armis et «^uis maxime arvorum culturœ aut moni minimè student uberrimo lacte parcissimo pane sese transigunt ping ria pabnla gignunt pecoribus loca vasta et fermé nescia je- D getutn. Cum vatl nt à bello rapinis, latrociniis, caedibus domesticis aluntur sive exercentur pnelia cum ardenti alacritnte ineunt dum proeliaiitur, funbundi saeviunt pellere soliti, dillieilè cedunt victoriâ et laude pugnando partà nimiùni hviantur atque extolliintnr interemptorum spolia diripere, ut opus décorum voluptuosumquç amant. Nihil pendens terribilitatem hanc Dux (îuillelimis/, in quem diem adventum Conani meminit denuntiatum, eo ipse intra fines ejus occurrit. Ille quasi fulminis ietum proximè imminentem extienens, in loca propugnatura citissimam fugam institut castri terre sua ; l)oli (c) oppugnatione omissa id enim rebelli adversuin justae cao«  fidum stalKit. |Sistere tentât Conanum castri Prunes Ruallus revocat illudens, moi-ari biduum precatur sulHcicns huic morte stipendium ab ip«> sunipturuni. Homo miserè exterritus, pavorem potiùs audiens cursu insotuto longiùs rofugit. Ductor terribilis qui depulit instaret fugitanti m manifestum pe-iculum animadverteret agere militem numerosum per regiones vastas, fa elicas, ignotas. Si quid residuum erat inopi terra’ ex his qure k nata fuerant anno superipre id in tutis locis ineolae cum pecoribus abdiderant stabant aristis fruges immature. Igitur ne sacrilegâ praedâ diriperent, (a) Ad luec <|uid rèspondefent, ipsi fidnrint Britonm aut bon» fid» ^oiiùt fateanlur tandem, Brilanniam minorrm |ia ruine Ducitnu INormannii.

(t) ullum liujuKeibodi nsda feu concubinatâ» et

foyg*miir veitigiom oirurrit in aliis Ilistorw BriUnnirae monumenln. Krnt ifilur, aut commentitia

•c (»l.ulii accenieixU nàrrat Guillelmu* Pictarinus, dus tradit militcm noum in Brittnniâ <««i»« «*

«mpliiu hxoki «ortitum tme B«rt»ron» ̃»

Maurorum Tetcrura more.. •^m

(c) Poêit» est urU Britannia Minom Peiw

Abrincatuoraoi et Aleleoïiom «u M»cJo»»–

fines, « Tulgô Dol dicitur. raUtimt.