EX HISTORIA HASNON. MONASTERII. 100 A< I < c il t « l { i B t i < t (
I t
( i ci 1
<
(
t
f
De
«
i
t
I
i
<
<
I
cap. 11.
Cap. 1*.
iij
qui jam condamatus jacebat qui ad observandum e*tremum spiritual, velut jam jamque exiturum, cereuo» ardentem pnttendebat Cùmque pater, quid veto sibi sederet requisisaet aollicitu» ut Haanoiiienseia tocum sibi. dono conferret rogavit et impétrant. Nam circunMtantibus quibusdam cunalibus quoi Marchisus ad spectpctikun sui mœroris admiàt cereum ardentem filio in manu* dédit, quo ei Hasnonium vdut adstipulatione subnixa donuù’vunv fecit Exinde in dies paulatiin meiiuscuhu ooovahiit Sed adolescens Marchisus post obhviscitur vision».. Succèdent ! tempore ad robur virile provectus, cùm. Nerviorum ComitaUitn, ut prascripsimu», easet adeptus, flammantis discordùr flageUum inimité inter Orientales et Flandrenses movit bellum. Unde Ba(duinus gloriost» Marchisus, acritis quas poterat wpiis, Antverpieoses fjnes regni sui terniino cootiguos, eùque inagis infestes, aggredi parât et divisis exerciu’bus, hinc navali, hinc equestri certamine, seinet njtvibus, juniorem Marchisum Bakluinum praeesse voluit equitibus. Sed eodem juniore Marchiso equitatuum castra eô quo intenderat ducente, et cum paucis, ut tune eventus hatuit, longiusculè à posterioribus castrorum iterr’agente, in hostem in insidiis euecenturiatum improvisus incidit, seque suosque conatanti audacia cum consilio, ut potuit, armavit commùs utrimque congreditur bellum conseritur gladiis jam, non missilibus pugna geritur cùmque utrimque diu certatur, hostem fortiorem infestioremque Hubertum quemdam Marchisu> invadit, sauciat, sauriatiis et ipse dejicit cujus dejectio et reliquos hostium fugae dédit, et pugnani exemit. Manibus suortim junior Marohisus Gandavum vebitur ac non inodicis diebus non modici vubieris languore afHigitur cùmque jam penè de vita periciitaretur, diviiiae super Hasnonio (a) revelationis per Salakpnem sui olim tutorem admohetur patrem qui tune niœstus aderat, convenit, etc. Balduinus cicatrice (6) vulnus obducente convaluit Juniorem fratrem Wintherici blauditiis et pnetniis ad tradendum sihi castellum Hasnoniense clam suasit cum non multis suorum copiis castellum ex improviso invasit, incendioque dolens solo wquavit.. Sed Winthericus castelli sui damna reparare instituit et Marchisi ronsilium ad praraens irritum fecit. Dum iter [ Winthericus j cum suis quadam die ageret uni suorum adulterii crinien in dominam suam intentione iiitcntaU» à quo dum excusabilem facti repnlsionem accepisset, nec sic vel sacramentis terribilibus satis&ctus fuisstH, et) res proce^M, ut duellum ah eo ante diludia sine dilatione posceret. Quod cùm ille al) alio potiùs quàin a domino, timoré magis Domini quàin ititetitati rriminis, poposcisset ; ille vero non solùm non adqnievisset, sed et militein annis impetisset, miles defensionis obtentu dominum confo»liens prosternit. Accitis quos citiùs poterat [junior Marchisus] armatorum quorum copiis, castnim invasit nec ad repugnandum facilis via ronsilii castrensibus fuerat, ut potè Principe destitutis nec adeô vel loci vel armorum tuitione munitis Irrunipens ergo castri loca, gladiis sibi" suisque viam fecit ejectisque sien- sanguine castellanis, castellum omne igni dédit cujus nihil reliquura fecit insujKT valli aggerem humili terras, instar sequoris, coapquavit. Erant eo in loro ea tempestate Canonici solo nomine in castris divinis militantes Adeptis à Canonicis salva eorum pace, stipendiis et jfaucis undecumque accitis Monachis. Monastica ibidem vita [ institnta est à Ralduino ]. Genobium illud amplificare plaçait Marchiso Contigit t»HC tum patrem ejus humanis rebus exemtum sibi successionis jure rcli(juisse regnum, : et non multo post tempore, postquam omni fkvente curia plenè ad regni convaluit tastigia, placuit sibi Hasnoniense Cœnobium operosa manu daboratum, quibusdam convocatis Praesulibus, irij chrismatum. Quo negotio maturando tertium Junii" diem indixit Dcdicationi Pnesules (r) Lietbertum Cameracensem ad cujus diœeesim locus idem (a Ab imiqun dupUx Hunonii exttilcnt MonasIrnuin. Mroruni cl fcininanun Afee Lrctarem montât uinu^ue ttxiL, prrpmis eidem loco prxfuust, inquit ̃ wiirlli» ijp. 4 gemmai» </uippé in dunbut Momuttriu M.i,,u hirum ac Sanciimivtialium calenam ’•"iMal fiutlr. (*) Balduinu* VI obiit menw Julio anni 1070, Mpullu» in lUsnon. Grnobio Balduinu» rrrit pater rju», inno 1(M>7. (c) Hujus il«-.lK«honi» lormwiit Auctor libri ilr TrantUtioac S. Ikinatiani Rem. Arcb. in urbtm Brm[. ijiud Surium 14 Oct. hi« rtrbu l » i I I Cap. 12. i ̃ Cap. 13. I i i i t I S cap. t t Caf,. 16. t Cap. 11. An. 100".
